Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Πριν από χρόνια όταν ακόμα υπήρχε έντονα η θεατρική παράσταση της αντιπαλότητας μεταξύ των δυο μεγάλων κομμάτων, είχαμε εκφράσει την άποψη ότι όλα είναι φτιαχτά και στην πραγματικότητα η χώρα κυβερνάται από ένα και μόνον κέντρο, έρημη του λαού που αρέσκονταν να ζει στις μεγάλες του ψευδαισθήσεις.
Όταν άρχισαν οι μυστικές επαφές των αρχηγών των δυο μεγάλων κομμάτων με την «κυρία» του Βερολίνου, έγινε αντιληπτό για όσους είχαν ακόμα φαιά ουσία στον εγκέφαλο τους, ότι τους ασκείται πίεση να εφαρμόσουν το γερμανικό μοντέλο διακυβέρνησης, δηλαδή της συγκυβέρνησης σοσιαλδημοκρατών, (Σύριζα), και χριστιανοδημοκρατών (Ν.Δ.). Αυτή η πίεση αναμένονταν να αυξάνεται όσο θα αυξάνονταν η ένταση στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο και όσο αυξάνονταν παράλληλα η ανάγκη ενός συμβιβασμού, βλέπε υποχώρηση της ελληνικής πλευράς στις τουρκικές διεκδικήσεις καθώς η κυρία των Κούλη και Αλέξη από την Γερμανία, ενδιαφέρονταν άμεσα να μην χάσει τον «πολύτιμο» σύμμαχο της, την Τουρκία.
Όταν κέρδισε τις εκλογές ο Κούλης, φάνηκε για όσους πανηγύριζαν πως στην πραγματικότητα ίσχυε εδώ η γνωστή ελληνική θυμοσοφική παροιμία : «άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς».
Αυτό φάνηκε με άκρως σκανδαλώδη τρόπο στο τεράστιο εθνικό ζήτημα της συμφωνίας των Πρεσπών. Ο Κούλης απέσπασε την εκλογική νίκη κοροϊδεύοντας με αισχρό τρόπο τους ψηφοφόρους του ιδιαίτερα της Μακεδονίας κηρύσσοντας ότι θα βάλλει βέτο στην ενταξιακή πορεία των Σκοπίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εξ αιτίας αυτής της συμφωνίας που θεώρησε απαράδεκτη.
Δηλαδή άξιος συνεχιστής της παράδοσης του Αλέξη που κορόιδεψε με τον πιο αισχρό τρόπο τους ψηφοφόρους του όταν τον είχαν ψηφήσει γιατί θα ξέσχιζε τα μνημόνια.
Τώρα μαθαίνουμε ότι σύμφωνα με πηγές της Προεδρίας, η κ. Σακελλαροπούλου εξέφρασε στον Αλέξη την ανάγκη να υπάρξει κάποιου είδους συνεργασία μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στο μέτωπο της πανδημίας, μία συνεργασία που πιθανώς να επεκταθεί σε συγκυβέρνηση μετά τις εκλογές ενόψει καταιγιστικών εξελίξεων σε πολλά μέτωπα, τις οποίες δεν μπορεί να «σηκώσει» μόνο του ένα κόμμα.
Έφτασε δηλαδή μάλλον η κατάλληλη συγκυρία και σε αυτό βοηθά και ο καλλιεργούμενος από τα ανθελληνικά ΜΜΕ πανικός του Κορονοϊού, που στοχεύει να εξοντώσει τα αντανακλαστικά του κόσμου καθώς το μόνο που πρέπει να σκέπτεται είναι πώς να αποφύγει την μετάδοση του θανατηφόρου ιού, ενώ θα έχει και την ασφυκτική πίεση για να εμβολιαστεί με ένα εμβόλιο στο οποίο είναι σκανδαλωδώς άγνωστες επιστημονικά οι συνέπειες του στην υγεία των εμβολιασμένων.
Αντιλαμβάνεται κανείς τι θα φέρει αυτή η υπό σκιάς Βερολίνου συγκυβέρνηση. Εκτός του ότι θα σημάνει υποχωρήσεις σε όλα τα εθνικά θέματα σε μέγεθος εθνικής προδοσίας, για να εξασφαλιστεί λένε η ειρήνη, (που είσαι ΓΑΠ που τα έλεγες εδώ και χρόνια), θα σημάνει και την τελειωτική οικονομική καταστροφή του κόσμου, ιδιαίτερα της μεσαίας τάξης, που θα είναι ήδη εξουθενωμένη από τα αλλεπάλληλα Lockdown.
Όλα αυτά τα ωραία βέβαια έχουν και κάποιο σημείο που δεν το έχουν υπολογίσει επαρκώς οι σκηνοθέτες αυτών των σεναρίων.
Αυτό είναι ότι μια τέτοια συγκυβέρνηση θα φέρει αυτόματα την αντίδραση ύπαρξης μιας ανάλογης αντιπολίτευσης, την ίδια ώρα που θα διαγράφεται πλέον ορατός ο κίνδυνος της εξαφάνισης του ελληνισμού από το παγκόσμιο στερέωμα.
Τώρα πως θα είναι αυτή η αντιπολίτευση και αν πραγματικά θα λυτρώσει από την ζοφερή αυτή κατάσταση, εδώ είναι και το μεγάλο ερώτημα.
Αλλά…η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και αυτή η ευλογημένη χώρα έχει και τους προστάτες της.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr
Δημοσίευση σχολίου