ΝΑ ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΤΕI ΤΟ ΝEΟ ΓHΠΕΔΟ ΤΟΥ ΠAΟΚ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠOΛΕΩΣ ΚΑΙ ΝΕAΣ ΡΩΜΗΣ

ΡΩΜΙΟΣYΝΗ Ο ΜΑΡΜΑΡΩΜEΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙAΣ, Ο AΓΙΟΣ ΙΩAΝΝΗΣ ΒΑΤAΤΖΗΣ Ο ΕΛΕHΜΩΝ, 1193-1254. 

ΝΑ ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΤΕI ΤΟ ΚΑΙΝΟYΡΓΙΟ-ΝEΟ ΓHΠΕΔΟ ΤΟΥ ΠAΟΚ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠOΛΕΩΣ ΚΑΙ ΝΕAΣ ΡΩΜΗΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΜΠΑ.

Γράφει ο ανάξιος δούλος του Θεού ο Βαλκανίδης Δήμος εκ Κουφαλίων

Εκ μέρους της Ρωμιοσύνης του Δήμου Χαλκηδόνας, της Ρωμαίϊκης Συνείδησης Αφύπνισης Κουφαλίων και εν γένει όλου του ενιαίου Δήμου Χαλκηδόνας, ως Δήμος Αγίων και Δήμος Ηρώων, από το ημέτερο τοπικό μας blog ονόματι tamystikatoubaltou.blogspot.com. ακολουθώντας τα βήματα της χαμένης και συνάμα ξεχασμένης Πατροπαράδοτης Ρωμιοσύνης, μέσω του Μαρμαρωμένου Βασιλιά, του Αγίου Ιωάννου του Βατάτζη, του ελεήμονος, Δούκα Γ, 1193-1254. Το Σάββατο το απόγευμα στις 4 Ιουνίου του 2022, εν μέσω θερμού καύσωνα του καλοκαιριού, επισκεφθήκαμε εξωτερικά φυσικά, το πέριξ Γήπεδο του ΠΑΟΚ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΌΛΕΩΣ ΚΑΙ ΝΕΑΣ ΡΏΜΗΣ, εις την περιοχή της Τούμπας. Εν συνεχεία και σας ανεβάσαμε προς άμεση ενημέρωση μεταλαμπάδευσης, των εκάστοτε ιδεών, στο προσωπικό μου μέσο μαζικής επικοινωνίας, το λεγόμενο πασίγνωστο ως facebook. Ως εκ τούτου πάντοτε γραμμένο εις τα Ελληνικά, ως Βαλκανίδης Δήμος και με φωτογραφία εις το Κεντρικό εξώφυλλο του προφίλ, τον ένθεο Ήρωα του Μακεδονικού Αγώνος 1870-1908, τον Γερμανό Καραβαγγέλη 1866-1935. Παράλληλα όπως επίσης και με πέριξ Κεντρικό Εξώφυλλο, την Μεγαλόσωμη Επιβλητική Σημαία μας, των 4μ επί 2,5μ που ανορθώνουμε προς τιμήν, του Παναγίου Τάφου, του Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων, με σήμα εις την Μέση, το Τ-Φ-φύλακες Τάφου, δια μέσω του Υψηλόσωμου Κονταριού του ιστού, των 12μ. Παράλληλα έναντι του Δημοτικού μας Κολυμβητηρίου, ανάμεσα στην Κεντρική οδική αρτηρία, της γενέτειρας μας των Κουφαλίων, με την Παρακείμενη Χαλκηδόνας. Εν γένει ώστε εξ αρχής, να ευλογεί πνευματικά καρδιακά νοερώς, τα Κουφάλια μας και την Χαλκηδόνας μας, αλλά και εν γένει, όλη την ευρύτερη πέριξ περιοχή του Δήμου μας, της Χαλκηδόνας. Εν αντιθέσει έστω και εκ του πάρα πολύ απόμακρου μακρόθεν, συν τοις άλλοις και πάρα πολύ ετεροχρονισμένα, αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ, την τοποθετούμε και ως εύλογη Ιερή Αγανακτισμένη, ανθρώπινη διαμαρτυρία εκτόνωσης. Διότι από τον Μάιο του 2005, καθαίρεσαν εντελώς θεολογικά, πραξικοπηματικά παράνομα, αγρίως βιαίως, κακήν κακώς βαναύσως, πρωτάκουστα αυθαίρετα έκνομα, τον Νόμιμο Εκλεγμένο Επισήμως, Ρωμιό Έλληνα Πατριάρχη των Ιεροσολύμων, δια των Αγίων Θεοβάδιστών Τόπων, μέσω των Ιερών Προσκυνημάτων, τον 141 εις τον αριθμό, τον Μακαριώτατο Κύριο Ειρηναίο, Σεπτέμβριος του 2001 με Μάιος του 2005. Εν ολίγοις τα έξωθεν Διεθνιστικά αντορθόδοξα Σιωνιστικά Συμφέροντα, μαζί φυσικά, καθώς πάντοτε αυτά, συμβάδιζαν μαζί, πλάι, πλάι, αμφότερα, με τα ημέτερα στενότατα, συντηρητικά τοπικιστικά, μισαλλόδοξα δικά μας. Τα εσωτερικά, δια της ιδιοτελέστατης βολεμένης, κομματικοποιημένης καπιταλιστικής, ασυδοσίας της ΝΔ, που ήταν τότε εις την εξουσία, δια μέσω του Κωνσταντίνου Καραμανλή και της Ντόρας Μπακογιάννης, ως Υπουργού των Εξωτερικών και ου το καθεξής. Εν τω μεταξύ με την βοήθεια πάντοτε του Αγίου μας Τριαδικού και Τρισυπόστατου Αδιαίρετου Ομοούσιου Θεού, καταφέραμε και σας ανεβάσαμε ένα πολύωρο μακροσκελέστατο video, διάρκεια ομιλίας 3 ολόκληρων ωρών και 30 λεπτών, με θέμα, τα 100 χρόνια της συμπληρώσεως, δια μέσω της επετειακής ημερομηνίας, της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922-2022 και εν γένει της ξενιτεμένης Προσφυγιάς.

 

Αφενός μεν και Προτείνουμε εμφανώς ανεπιφύλακτα, κάποτε να επισπεύσουν επιτέλους τάχιστα, όλοι αυτοί οι αναρίθμητοι εμπλεκόμενοι, πέριξ του διεφθαρμένου κομματικού δημοσίου, καρεκλοκένταυροι κρατικοί καθεστωτικοί κηφήνες, του εκάστοτε ιδιοτελέστατου Κομματικού τους Στρατού, των επιλεκτικά μονομερώς συμφερόντων. Αφετέρου δε, οι υπεύθυνοι κομματικοί αρμόδιοι, των δημοσίων υπαλλήλων, να αναλάβουν επιτέλους άμεσα τις ευθύνες τους, των πράξεων τους, ώστε να ξεκινήσουν έστω και πάρα πολύ ετεροχρονισμένα, οι απαραίτητες και επιβαλλόμενες, χρονοβόρες διαδικασίες, της γραφειοκρατίας των Αθηνών, δια των αναρίθμητων κολλημάτων, μέσω της τυπολατρικής, της κρατικής καθεστωτικής κωλυσιεργίας τους, που ανέκαθεν τους συνόδευαν. Εν κατακλείδι και να ανεγερθεί εν δυνάμει, ένα Μεγαλοπρεπέστατο Επιβλητικό, Σύγχρονο και Ασφαλέστατο, Καινούργιο Νέο Γήπεδο του Σταδίου, δια των Ευρωπαϊκών προδιαγραφών, εις την Περιοχή της Τούμπας, περισσοτέρων των 40.000 θέσεων, εις στην Αγαπημένη μας Προσφυγική Ομάδα, του ΠΑΟΚ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΌΛΕΩΣ ΚΑΙ ΝΕΑΣ ΡΏΜΗΣ. Για αυτό και εμείς Προτείνουμε, εμφανώς ανεπιφύλακτα, το Καινούργιο Νέο Γήπεδο του Σταδίου, να Μετονομαστεί ως, ΡΩΜΙΟΣΎΝΗ Ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΈΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΆΣ, Ο ΆΓΙΟΣ ΙΩΆΝΝΗΣ ΒΑΤΆΤΖΗΣ Ο ΕΛΕΉΜΩΝ, ΔΟΎΚΑ Γ, 1193-1254. Αυτό το Μεγαλεπήβολο Όραμα μας, σαφώς με το Λαμπερό Αστραφτερό, δια μέσω της διαχρονικής υστεροφημίας του, το Ορθόδοξο Χριστιανικό Ρωμαίϊκο, Ιστορικό Όνομα. Καθώς προτείνουμε από εδώ και στο εξής, να πλαισιώνει συνοδεύοντας, όχι μόνο το εν δυνάμει μελλοντικό, Καινούργιο-Νέο Γήπεδο του Σταδίου της Τούμπας, εις τον χώρο του Ποδοσφαίρου, αλλά και του επίσης Καινούργιου Επιβλητικού Γηπέδου, του Μπάσκετ, εις την περιοχή της Πυλαίας και να μην ονομάζεται ως Παλατάκι, εντελώς επιπόλαια, απερίσκεπτα εν πολλοίς και εν γένει λαϊκίστικα επιδερμικώς υστερόβουλα. Εις το δια ταύτα, της έμπρακτής χειροπιαστής ουσίας, με Αυτό το Όνομα, που σημαίνει στην απλή καθομιλουμένη, εν μέρει για όσους προφανώς ελαχίστους βεβαίως, γνωρίζουν λίγα Άγια Πατερικά Θεολογικά Γράμματα. Συν τοις άλλοις, συμβαδίζοντας τα με διαχρονικά πατροπαράδοτα, ένθεα Ιστορικά βήματα, της καθάριας ανόθευτης κληρονομιάς, δια της σκυτάλης της παρακαταθήκης, ότι η αγαπημένη μας Ομάδα, ο ΠΑΟΚ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΌΛΕΩΣ ΚΑΙ ΝΕΑΣ ΡΏΜΗΣ. Επειδή πάντοτε επιβάλλεται απαραιτήτως ασυμβίβαστα, δια την σώφρον ιστορικής, καλλιεργημένης μνήμης, εν γένει της μελέτης δια της νομιμοφροσύνης, των πατροπαράδοτων γραμμάτων, δια μέσω των θεσμών και αξιών εν πολλοίς. Εκ νέου των διαχρονικών ένθεων, αξιοπρεπών ασυμβίβαστων, παραδοσιακών γραμμάτων, δίπλα από την εσαεί Πρωτεύουσα μας, της Κωνσταντινουπόλεως, να προσθέτουμε οπωσδήποτε, και το Όνομα της Νέας Ρώμης, μέσω της ανόθευτης διαχρονικής μνήμης, της διαδρομής, της καθάριας αμιγώς Ρωμιοσύνης.

 

Εν αντιθέσει και όχι του Φράγκικου δυτικού, προσκυνημένου παποκαισαρισμού, του επιλεκτικά μονομερώς φανατικώς, προκλητικά προβεβλημένου Βυζαντίου, δια μέσω της τελευταίας καθεστωτικής κρατικής, αντορθόδοξης φιλοδυτικής, λατινικής ενωτικής δυναστείας, των αιρετικών βλάσφημων, κοσμικών Παλαιολόγων, των Προσκυνητών του Πάπα. Επομένως με αυτό το Όνομα ώστε να μας συνοδεύει, ως ΡΩΜΙΟΣΎΝΗ Ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΈΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΆΣ, Ο ΆΓΙΟΣ ΙΩΆΝΝΗΣ ΒΑΤΆΤΖΗΣ Ο ΕΛΕΉΜΩΝ, ΔΟΎΚΑ Γ, 1193-1254, αλλάζουμε άρδην διαφορετική πλεύση σελίδας, ανωτέρου πνευματικού, καλλιεργημένου εσωτερικού επιπέδου σαφώς, δια της υπερβατικής αξιοπρεπής, σύγχρονης αναπτύξεως. Εν γένει της αστραφτερής υστεροφημίας μας, καθώς θα προκύψει θέλοντας και μη, με την εν δυνάμει ένθεη γνώση, δια της οξυδερκής διορατικής ρεαλιστικής, Οραματικής Μεγαλόπνοης μελλοντικής, Ορθόδοξης Χριστιανικής, Ρωμαίικης Προόδου. Επιπροσθέτως η αγαπημένη μας Προσφυγική Ομάδα, καθώς ανώτερα εσωτερικά καλλιεργημένα, Ορθόδοξα Πνευματικά Ρωμαίικα, αλλά και ιστορικά Εθνικά, έλκει την επιμέρους καταγωγή της, δια μέσω του Οικουμενικού Πατριαρχείου μας, της Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης. Ως εκ τούτου ΈΡΧΕΤΑΙ ΑΝΤΙΜΈΤΩΠΟΣ, ΑΠΌ ΕΔΏ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΉΣ, ΘΈΛΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΜΗ, ΜΕ ΌΛΟ ΤΟΝ ΥΠΌΛΟΙΠΟ, ΔΥΤΙΚΌ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΌ ΚΌΣΜΟ, ΤΗΣ ΠΛΆΚΑΣ ΕΝ ΠΟΛΛΟΊΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΆΣΤΟΤΕ ΚΟΣΜΙΚΉΣ ΕΠΊΔΕΙΞΗΣ, ΔΙΑ ΜΈΣΩ ΤΟΥ ΒΛΆΣΦΗΜΟΥ ΚΡΆΤΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ,ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΎ. Εν γένει της δυτικής αιρετικής εσπερίας, που ανέκαθεν τους συνόδευε, από τις αρχές τον 9 αιώνος, με τον πρωτεργάτη τους, τον Πρώσο-Γερμανό, τον βασικό υπεύθυνο αυτουργό, για το μετέπειτα οριστικό σχίσμα των Εκκλησιών, του 1054, δια μέσω του Καρλομάγνου. Μην ξεχνούμε ότι στα 80 χρόνια της επετειακής συμπληρώσεως, δια μέσω του 2006-1926, της ημερομηνίας, ο Οικουμενικός μας, Παναγιώτατος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης ο Κύριος Κύριος Βαρθολομαίος, επισκεπτόμενος την προσφυγομάνα Θεσσαλονίκη, ανέφερε ότι, η ομάδα του ΠΑΟΚ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΌΛΕΩΣ ΚΑΙ ΝΕΑΣ ΡΏΜΗΣ, ανέκαθεν υπήρξε σάρκα από την σάρκα μας και εν γένει θεωρείται δικό μας παιδί, της απανταχού ξενιτεμένης πατροπαράδοτης, Ορθόδοξης Χριστιανικής Ρωμιοσύνης. Παράλληλα όταν επιθυμούν να αυτοπροσδιορίζονται χαρακτηριζόμενοι και εσωτερικώς, να βαυκαλίζονται εν πολλοίς, προς ιστορική οπαδική κατανάλωση, και πάρα πολύ ευλόγως ορθώς ιστορικώς, οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΌΛΕΩΣ ΚΑΙ ΝΕΑΣ ΡΏΜΗΣ. Εν μέρει σαφώς έχουν και τα εκάστοτε διαχρονικά δίκια τους, που ανέκαθεν τους συνόδευαν, εξαιτίας της ως είθισται αδικίας, που είχαν υποστεί, δια μέσω της πάντοτε μεροληπτικής, σκόπιμης και εχθρικής, εσκεμμένης κρατικοδίαιτης καθεστωτικής, κρατικής συμβιβασμένης απόμακρης Αθήνας, του Πάλαι Ποτέ ΠΟΚ, δια μέσω της ανάλγητης διαιτησίας. Εν τω μεταξύ ότι αυτοί και μόνο αυτοί, πηγαίνουν κόντρα, αντίθετα εν πολλοίς, στο ρεύμα των σίγουρων και ασφαλών, βέβαιων πόστων των πολλών, διά μέσω του αναρίθμητου αδιάφορου, απρόσωπου κοπαδιού της αγέλης. Εκ νέου του κομματικού ιδιοτελέστατου συμφεροντολογικού, βολεμένου καθεστωτικού, κρατικού κατεστημένου, του μικρόκοσμου συντηρητικού, Αθηναϊκού δημοσίου Κράτους.

 

Επομένως με αυτό το Όνομα, κουμπώνει γάντι στην κυριολεξία και πλαισιώνει όλη την πέριξ υπόλοιπη, διαχρονική Ιδεολογία, της αξιοπρεπής Ιστορίας, του Ρωμαίικου Ορθόδοξου Χριστιανικού, Αντιστασιακού Επαναστατικού Πιστεύω, δια μέσω του Οπαδικού Κινήματος, που ανέκαθεν αντιπροσώπευε, αλλά και εκπροσωπούσε, του ΠΑΟΚ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΌΛΕΩΣ ΚΑΙ ΝΕΑΣ ΡΏΜΗΣ. Για την ιστορία, διότι αυτή θα πρέπει να θεωρείται αναμφισβήτητα, ο Πνευματικός μας φάρος, ως καθοδηγητής, κινούμενοι ανεξίτηλα, σαν τον φωτοδότη, δια της σίγουρης και ασφαλής, βέβαιης καθοδηγητικής πυξίδας. Εν συνεχεία οι εναπομείναντες ολιγάριθμοι και ως είθισται υπερήλικες Ρωμιοί, Ορθόδοξοι Χριστιανοί της Πόλης μας, της Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, απομεινάρια ή αλλιώς κατάλοιπά, της Πάλαι Ποτέ Ρωμαίικης Αυτοκρατορίας, των 1100 χρόνων, από το 330μχ έως το 1453. Ως εκ τούτου με ένα μόλις κενό διάστημα του χρόνου, δια των 57 συναπτά των, των χρόνων, της βλάσφημης αιρετικής, ξενοκίνητης κατοχής, δια της εισβολής, του Λατίνου Φράγκου Πάπα, από το 1204 έως το 1261, δια μέσω της Τέταρτης Σταυροφορίας του. Επιπροσθέτως που υποτίθεται έφτιαχνε Σταυροφορίες, εν συνόλω εννέα εις τον αριθμό, ώστε να απελευθερώσει τους Αγίους Θεοβάδιστους Τόπους, των Ιεροσολύμων, δια των Ιερών Προσκυνημάτων, από τους αλλόθρησκους Μουσουλμάνους Άραβες. Εν αντιθέσει αλλά ο βασικός σκοπός του, ήταν ένας και μοναδικός, το πως θα καταφέρουν, μία ώρα γρηγορότερα, αλλά και αρχύτερα, ώστε να σκλαβώσουν υποτάσσοντας, υπονομευτικά δολίως υποχθόνια, την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού, δια μέσω του Οικουμενικού μας, Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης. Καθώς την προστάτευε η Ρωμαίικη Αυτοκρατορία, του Γενάρχη της Ρωμιοσύνης, του Ισαπόστολου και 13 Μαθητή, του Μεγάλου Κωνσταντίνου, 337μχ εκοιμήθη, και της Μητέρας του, της Αγίας Ισαποστόλου Ελένης. Εκ νέου η οποία το 326μχ, ανακάλυψε δια μέσω της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος, τα Πανάγια Θεοβάδιστα Προσκυνήματα, των Αγίων Τόπων, της Σιών Ιερουσαλήμ. Εν γένει τον Άγιο Ναό της Αναστάσεως του Κυρίου μας, αλλά και πλάστη μας, Δημιουργού μας, του Μεσσία και Δημιουργού μας, του Θεανθρώπου Σταυρωθέντα και Αναστάντα Αναλήψαντα, του Ιησού Χριστού, του Δευτέρου Προσώπου της Αγίας και Αδιαιρέτου Ομοουσίου Τριάδος. Εν τω μεταξύ ανεγείροντας τον Άγιο και Ζωοποιό Τίμιο Σταυρό του, δια μέσω του μόλις νεοσύστατου, Ρωμαίικου Ορθόδοξου Χριστιανικού, Οικουμενικού Κράτους, της Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης που έδρευε στον Κεράτιο Κόλπο του Βοσπόρου. Επομένως την σήμερον αλγεινώς, εν έτη σύγχρονού 2022, εις την μαύρη επετειακή συμπλήρωση, των 100 χρόνων, δια της προσφυγιάς, μέσω της ξενιτιάς, της Μικρασιατικής Καταστροφής, 1922-2022.

 

Ως εκ τούτου έχουν απομείνει, δια μέσω της Ελληνικής Μειονότητας, των πάλαι ποτέ καταλοίπων, εξαιτίας των βίαιων και αποτρόπαιων, αποκρουστικών έκτροπων, δια του άγριου ξεριζωμού, του ανθελληνικού Πογκρόμ, τον Σεπτέμβριο του 1955, αλλά και της οριστικής τους αμετάκλητης απομάκρυνσης, του 1963, μόλις και μετά βίας περίπου 3.000 υπερήλικες Ρωμιοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί στην Πόλη των Πόλεων, λόγω της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923, ενώ ονομάζονται αμιγώς ως Ρωμιοί της Πόλης. Εν ολίγοις για να ξαναζωντανέψουμε συμβολικώς, εν μέρει ατύπως, την πάλαι ποτέ, Ανατολική Ορθόδοξη Χριστιανική Ρωμιοσύνη της Αυτοκρατορίας, δια μέσω του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, ώστε να μην ξεχαστεί διόλου, η μνήμη τους, εις το πέρασμα της λήθης του χρόνου, καθώς θα προκύψει θέλοντας και μη περαιτέρω. Για αυτό Προτείνουμε εμφανώς ανεπιφύλακτα, οι αθλητικές εγκαταστάσεις των γηπέδων, του Ποδοσφαίρου, αλλά και του Μπάσκετ, που εδρεύουν στην περιοχή της Τούμπας όπως επίσης και της Πυλαίας, να Μετονομαστούν, τιμής ένεκεν, προς τιμήν, ως, ΡΩΜΙΟΣΎΝΗ Ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΈΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΆΣ, Ο ΆΓΙΟΣ ΙΩΆΝΝΗΣ ΒΑΤΆΤΖΗΣ Ο ΕΛΕΉΜΩΝ, ΔΟΎΚΑ Γ, 1193-1254. Παράλληλα μην ξεχνώντας διόλου, ότι τα διαχρονικά ανόθευτα πατροπαράδοτα βήματα, της καθάριας καταγωγής, δια της μνήμης, των προπατόρων μας εν πολλοίς, και εν γένει η αμιγώς ξεριζωμένη προσφυγική Ομάδα μας, του ΠΑΟΚ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΌΛΕΩΣ ΚΑΙ ΝΕΑΣ ΡΏΜΗΣ, έλκει την επιμέρους καταγωγή της, από την Κωνσταντινούπολη και Νέα Ρώμη. Με σήμα συμβόλου κατατεθέν, εις στο στήθος, τον Τιμημένο Ασπρόμαυρο Δικέφαλο Αετό, της Οικουμενικής Απανταχού Ανατολικής, Ορθόδοξης Χριστιανικής Ρωμιοσύνης. Συν τοις άλλοις, ενώ τα χρώματα του είναι, μαύρο, διότι αναμφιβόλως πενθούμε κατάφορα, που χάσαμε την Πόλη των Πόλεων, την Κοιτίδα του Πολιτισμού, την Κωνσταντινούπολη και Νέα Ρώμη, οριστικώς την αποφράδα Ημέρα, της Τρίτης 29 Μαίου του 1453. Εν αντιθέσει βεβαίως, λόγω της κατάφορης αμαρτίας μας, δια της αποστασίας, μας, καθώς η δυναστεία των Καθεστωτικών κρατικών Παλαιολόγων, προσκυνούσαν ανέκαθεν, τον βδελυρό βλάσφημο αιρετικό, λατινικό Παπισμό. Εν ταύτα με το συμβατό άσπρο, ότι μία ημέρα των ημερών, δια των εποχών, ελπίζουμε προσδοκώντας, ότι θα την ξανααπελευθερώσουμε και θα ξανά υψώσουμε τον Άγιο και Ζωοποιό Τίμιο Σταυρό, της Ορθόδοξης Χριστιανικής Πίστεως, δια της Ρωμιοσύνης. Εν συνεχεία εις στην Μεγαλύτερη Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία μας, την Αγιά Σοφιά 532-537μχ, επί Μεγάλου Αυτοκράτορα της Ρωμανίας, του Ιουστινιανού, προφέροντας της φράση, μόλις την αντίκρισε θαυματουργικώς επιβλητικώς, μέσω του εύλογου θαυμασμού του, ότι σε Νίκησα Σολομώντα. Όσον αφορά για τον πραγματικό, γνήσιο αυθεντικό, κρυστάλλινο Μαρμαρωμένο Βασιλιά, τον Άγιο Ιωάννη Βατάτζη τον Ελεήμων, Δούκα Γ, 1193-1254, με καταγωγή από το Διδυμότειχο, τον Θρακιώτη, που εορτάζει έκαστος έτους, κάθε 4 Νοεμβρίου. Διότι επισήμως, έχει Αγιοκαταταχθεί στο εορτολόγιο, της Ορθόδοξης Χριστιανικής μας Εκκλησίας, δια μέσω του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης. Συν τοις άλλοις ήρθε αντιμέτωπος, πρόσωπο με πρόσωπο, με τον βλάσφημο αιρετικό, Λατίνο Πάπα, του αμιγώς, κοσμικού του προσωπείου, δια του Κράτους, του Βατικανού, ως Αυτοκράτορας της Νίκαιας, από το 1222 έως το 1254, που εκοιμήθη οσιακώς.

 

Καθώς εκείνα τα χρόνια, της αιρετικής βλάσφημης Φραγκοκρατίας, οι Λατίνοι είχαν καταλάβει την Πόλη των Πόλεων, την Κωνσταντινούπολη και Νέα Ρώμη από το 1204 έως το 1261μχ. Απεναντίας ενώ όλη την πάλαι ποτέ υπόλοιπη, Ορθόδοξη Χριστιανική, Ρωμαίικη Αυτοκρατορία, πέριξ της Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, του Βοσπόρου δια του Κερατίου Κόλπου, την είχε απελευθερώσει, όπως όλο το Αιγαίο Πέλαγος, την Θράκη, Μακεδονία, Ήπειρο, Θεσσαλία, Ρούμελη, Μωριά, Κρήτη, Κύπρος και ου το καθεξής ο Αυτοκράτορας της Νίκαιας, ο Μετέπειτα Άγιος Ιωάννης Βατάτζης ο ελεήμων. Εν τω μεταξύ στην Ιστορία έμεινε τρόπον τινά, με το Όνομα ως, ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς, εν μέρει, όχι μόνο επειδή αντιστάθηκε, ως αυτοεξόριστος Αυτοκράτορας της Ρωμανίας, Εθνικά Αξιοπρεπώς Ασυμβίβαστα, έναντι του βλάσφημου αιρεσιάρχη Πάπα, δια μέσω του Κοσμικού Κράτους του, του Βατικανού. Εν τούτοις, τότε της παρακείμενης Νίκαιας, αλλά επειδή όταν κοιμήθηκε οσιακώς, το 1254, ενώ τον έθαψαν με Τιμές Αρχηγού Κράτους ως είθισται, δια του Αυτοκράτορα, σε κάποια πέριξ περιοχή, της Μικράς Ασίας, μέσω της Μαγνησίας. Εν αντιθέσει όμως, όταν το ξέθαψαν μετέπειτα από εφτά συναπτά έτη, των χρόνων, για την καθιερωμένη ανακομιδή των λειψάνων του, το 1261, το Άγιο Λείψανο του, ήταν αναλλοίωτο και ακέραιο εν πολλοίς, από την ως είθισται, εύλογη φυσιολογική, καθιερωμένη φθορά του χρόνου, που κανονικώς θα είχε παρέλθει προ πολλού επάνω του, λιώνοντας το. Ενώ ανάβλυζε έντονη θαυματουργική ευωδία, δια της Αγίας μυροβλησίας του, φανερώνοντας μας ξεκάθαρα το Άγιο Πνεύμα, ότι Πρόκειται για Πολύ Μεγάλου Αγίου, της Ορθόδοξης Χριστιανικής Πίστεως, δια μέσω της Ρωμιοσύνης. Εκ νέου και επειδή όπως τον έθαψαν το 1254, με τον Καρέκλα του Αυτοκράτορα, καθήμενος επάνω στον Θρόνο του, έτσι ακριβώς τον ξέθαψαν, δεν σάπισε καθόλου, ούτε και η υποτιθέμενη Καρέκλα του θρόνου του, που τον υποδυόταν και επειδή ήταν σαν το Μάρμαρο, όταν τον ξέθαψαν, έτσι έμεινε στην ιστορία, ως ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς. Παράλληλα τον Άγιο άφθαρτο και συνάμα αναλλοίωτο λείψανο του, το φύλαγαν ως κόρη οφθαλμού, όλους αυτούς του αιώνες, από τον 13 αιώνα, μέχρι τον 20 αιώνα, οι ευλαβείς Ορθόδοξοι Χριστιανοί, της Ρωμιοσύνης, ενώ χάθηκαν τα ίχνη του, μετέπειτα του βίαιου και άγριου, απότομου ξεριζωμού, δια της Προσφυγιάς, της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922. Απεναντίας όμως, για να αποπροσανατολίσουν σαφώς, την εντελώς ανιστόρητη, ανενημέρωτη εν πολλοίς κοινή γνώμη, λόγω της αδιάφορης ως είθισται, που επικρατεί στα άθεα σχολεία μας των γραμμάτων. Εκ νέου για αυτό και άλλωστε, ο Φωτοδότης της απανταχού Ορθόδοξης Χριστιανικής Ρωμιοσύνης, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός 1714-1779 και ο μετέπειτα συνεχιστής του, στην Φιλορθόδοξη Εταιρεία του 1840, ο Μοναχός Καλόγερος, Χριστόφορος Παναγιωτόπουλος, ο λεγόμενος ως, Άγιος Παπουλάκος 1780-1861μχ. Συν τοις άλλοις εναντίον της βάρβαρης αλλόθρησκης, αιρετικής βλάσφημης Βαυαροκρατίας, του Βασιλιά Όθωνα 1833-1862, μας κανοναρχούσαν Αγιοπνευματικώς, ότι τα Άθεα Γράμματα, υφαίνουνε τα σάβανα του Γένους, και πως το Κακό θα σας έρθει από του Μορφωμένους. Όπως επίσης και το Πάπα να καταρράσθε, λόγω της ημιμαθής και αγράμματης παιδείας, αλλά και πλήρως εντελώς, θεολογικά ακατήχητης και απνευμάτιστης εν πολλοίς.

 

Εν συνεχεία ο βλάσφημος αιρετικός, Λατινικός καισαροπαπισμός, το 1562, μέσω ενός Βαυαρού, υποτιθέμενου Ιστορικού, ονόματι Βολφ, παραποίησε σαφέστατα, μεροληπτικά κινούμενος εσκεμμένα, δια των πολιτικών τους, ιδιοτελέστατων σκοπιμοτήτων. Ως εκ τούτου, την απέναντι σκλαβωμένη Ανατολική Εκκλησία, δια μέσω της Πατερικής Ορθόδοξης Θεολογίας μας, μετατρέποντας την κατάφορα, σε αμιγώς συμφεροντολογική κοσμική ιστορία, ονομάζοντας την, ως Βυζαντινή Αυτοκρατορία, αντί της Ρωμαίικης, δια της Ρωμανίας, όπως κανονικώς την αποκαλούσαν. Εν ολίγοις ώστε οι υπόδουλοι σκλάβοι-άπιστοι, ραγιάδες των προγόνων μας, βρισκόμενοι κάτω από τον δυσβάσταχτο τυραννικό ζυγό, στους Οθωμανούς Τούρκους, αλλά και στους γραικούς αιρετικούς, όπως περιφρονητικά μας αποκαλούσαν, κατά τους δυτικούς υποτιθέμενος δήθεν χριστιανούς, του Κοσμικού Κράτους του, του Βατικανού. Παράλληλα δεν επιθυμούσαν, να εισακούγεται διόλου, ο όρος Ρωμιός, Ρωμανία, Ρωμαίικη Αυτοκρατορία, Ρούμελη, Ανατολική Ρωμυλία, που σημαίνει στην απλή καθομιλουμένη, ο αμιγώς Ορθόδοξος Χριστιανός, που έλκει την καταγωγή του, από το Οικουμενικό μας, Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης. Εν συνόλω σεβόμενος και ασπαζόμενος εν πολλοίς, τους Άγιους Θεοφώτιστους Οικουμενικούς Πατέρες, μέσω της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος, τις Άγιες 9 Οικουμενικές Δογματικές Συνόδους, μέσω των Αγίων Τριών Ιεραρχών, των Προστατών των ένθεων Γραμμάτων, του Μεγάλου Βασιλείου, του Ιερού Χρυσοστόμου και του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου. Εν τούτοις από το 325μχ, η Πρώτη, που διεξήχθη στην Νίκαια της Βιθυνίας, επί του Αυτοκράτορος αλλά και του γενάρχη της Ρωμιοσύνης, του Μεγάλου Κωνσταντίνου, συν τοις άλλοις και του Στύλου της Ορθοδοξίας μας, του Μεγάλου Αθανασίου 295-373μχ. Εν συνεχεία η Δεύτερη το 381μχ, επί Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, στην Κωνσταντινούπολη και Νέα Ρώμη, η Τρίτη το 431μχ, επί του Αγίου Κυρίλλου, η Τέταρτη το 451μχ, στην Χαλκηδόνα της Μικράς Ασίας, άλλωστε για αυτόν εναργώς τον λόγω, ο τόπος της γενέτειρας μας, του Δήμου Χαλκηδόνας, φέρει εναργώς αυτό το όνομα, ως αμιγώς ανώτερη εσωτερικά καλλιεργημένη, πνευματική διάσταση. Η Πέμπτη το 560μχ, η έκτη το 680μχ, επί του Μεγάλου Αγίου Μαξίμου του Ομολογητή, η έβδομη το 787μχ, στην Νίκαια της Βιθυνίας, με την αναστήλωση των Αγίων Ιερών Εικόνων, η όγδοη το 879μχ, επί Μεγάλου Φωτίου, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης και η ένατη του 1351μχ, στην Κωνσταντινούπολη και Νέα Ρώμη, επί του Μεγάλου Ομολογητή της Ορθόδοξης Χριστιανικής Πίστεως, δια της καθάριας παραδόσεως, δια μέσω του Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά. Επομένως ο βλάσφημος αιρετικός, δυτικός χριστιανισμός της πλάκας, δια του άξεστου απνευμάτιστου, αμιγώς κοσμικού του προσωπείου, αφενός μεν, είτε λέγεται δεσποτικός καισαροπαπισμός, δια μέσω του αμιγώς κοσμικού του Κράτους, του Βατικανού. Επιπροσθέτως με τα υποτιθέμενα Πρωτεία του αλάθητου, τα συγχωροχάρτια, την βλάσφημη ιερά εξέταση, καίγοντας τον κόσμο βάρβαρα επαίσχυντα, εις τον αποκρουστικό οπισθοδρομικό, συντηρητικό Μεσαίωνα.

 

Διότι δεν δεχόντουσαν όλα τα παραπάνω βλάσφημα, αιρετικά κοσμικά εν πολλοίς, εγωιστικά κατάλοιπα του Ποντίφικά, δια μέσω της αιμοσταγής νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου. Εκ νέου το λεγόμενο ως Φιλιόκβε, την προσθήκη δηλαδή στο Σύμβολο της Πίστεως, το λεγόμενο ως Πιστεύω, ότι το Άγιο Πνεύμα δηλαδή, εκπορεύεται όχι μόνο εκ του Πατρός, όπως μας κανοναρχούσαν Αγιοπνευματικώς Θεόπνευστα, κηρύττοντας οι Άγιοι Θεοφώτιστοι Πατέρες, μέσω των δύο πρώτων, Αγίων Οικουμενικών Δογματικών Συνόδων, αλλά και εκ του Υιού. Αφετέρου δε, είτε λέγονται, οι αναρίθμητες εγωιστικές, προσωποπαγές προτεσταντικές, διαμαρτυρόμενες αιρέσεις, των παραφυάδων τους, οι υποτιθέμενοι ευαγγελιστές. Εν τω μεταξύ βλέπε Βαυαροί του Όθωνα, ο άθεος κομμουνιστής Ναπολέων Βοναπάρτης, με τον υποτιθέμενο Γαλλικό Διαφωτισμό τους, μέσω των άθεων εκπροσώπων τους, του Βολταίρου και του Νίτσε, Κομμουνιστή Μάρξ και του Έγκελς, του υποτιθέμενου δικού μας διανοούμενου Λόγιου, εκ Παρισίων, του Αδαμάντιου Κοραή, της Αναγέννησης και μετέπειτα της προσποιητής Μεταρρύθμισης. Ως εκ τούτου δεν επιθυμούσαν διόλου, να προερχόμαστε, έλκοντας την επιμέρους καταγωγή μας, μέσω των προγόνων μας, των Ρωμιών Ορθοδόξων Χριστιανών. Εν γένει να μην αυτοπροσδιοριζόμαστε αυτοχαρακτηριζόμενοι εν πολλοίς, ως Ρωμιοί, αλλά απεναντίας, ως αρχαίοι ειδωλολάτρες, Έλληνες δωδεκαθεϊστές βυζαντινοί. Εν μέρει επιλεκτικά μονομερώς, φανατικώς αμετροεπώς, μόνο της αρχαίας κοσμικής φιλοσοφικής, στοχαστικής σχολαστικής, ορθολογιστικής διανόησης δια της φιλοσοφίας. Παράλληλα συν τοις άλλοις, ειδωλολατρικής, δια μέσω του παγανιστικού δωδεκάθεου, της σχολαστικής νοησιαρχίας, της αρχαίας Ελλάδας. Και επειδή έπρεπε να ξεχάσουν, την καταγωγή των βημάτων, δια των πατροπαράδοτων αξιών, των προγόνων μας, ήταν και σκλαβωμένοι 400 χρόνια επισήμως, στους βάρβαρους αλλόθρησκους Μουσουλμάνους Τούρκους, αλλά και στους ανεπίσημους, βλάσφημους αιρετικούς Λατίνους Φράγκους του Πάπα. Ως εκ τούτου έπρεπε να μετατραπούνε σε ξένους, αλλότριους, προς την Ορθόδοξη Χριστιανική Αγία Πίστη, δια της Παραδόσεως, της Κληρονομιάς των Πατέρων μας, για αυτό μας ονόμασαν, ως αμιγώς στενούς, συντηρητικούς τοπικιστές, των κατάλοιπων, μέσω των αρχαίων Ελλήνων Βυζαντινών, δια του Βύζαντα του Μεγαρεύς. Διότι για να μας αποπροσανατολίσουν, σαφώς ξεκάθαρα, στο εν λόγω σημείου του Κεράτιο Κόλπου, του Βοσπόρου, του γενάρχη της απανταχού Ορθόδοξης, Χριστιανικής Αυτοκρατορίας, ενώ την υπερασπίστηκε η Ρωμαίικη Αυτοκρατορία του. Εν συνεχεία μετέφερε τον Μάιο του 330μχ, την νέα του, καινούργια του, Ορθόδοξη Χριστιανική Αυτοκρατορία του και επομένως μας βάφτισε, όλους εμάς μετέπειτα, θέλοντας κα μη. Εν γένει από Εθνικούς Ειδωλολάτρες των Ελλήνων, σε ανώτερους εσωτερικούς καλλιεργημένους, πνευματικούς ανθρώπους, ουρανοπολίτες εν πολλοίς, σε Ρωμιούς και Ρωμιές, μέσω της Ορθόδοξης Χριστιανικής Πίστεως. Απομακρυνόμενοι οριστικώς και αμετάκλητα, από τα ειδωλολατρικά παγανιστικά κατάλοιπα, των Εθνικών Λατίνων Ρωμαίων, αλλά και των Ελλήνων άξεστων και απνευμάτιστων προγόνων μας, των συνεχιστών του αδιάφορου Πόντιου Πιλάτου.

 

Εν τω μεταξύ του υπεύθυνου φυσικού αυτουργού, καθώς Σταύρωσε το άκακο αρνίο, δια μέσω του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, αρκεί να μην στερηθεί διόλου, του καθεστωτική του σίγουρη και ασφαλή, βέβαιη κρατική συστημική εξουσία, των βολεμένων συμφερόντων, που απολάμβανε προ πολλού. Εν ολίγοις ο γενάρχης της απανταχού Οικουμενικής Ρωμιοσύνης, ο Μέγας Ισαπόστολος Κωνσταντίνος, μετέφερε την Χριστιανική του αυτοκρατορία, εις στα Ανατολικά, στον Κεράτιο Κόλπο, του Βοσπόρου, μετέπειτα, του οράματος του, του, εν τούτω Νίκα, στις 28 Οκτωβρίου του 312μχ. Εν κατακλείδι όταν του αποκαλύφθηκε θαυματουργικά, ο ίδιος ο Θεάνθρωπος Σταυρωθέντας και Αναστάντας, Αναλήψαντας Ιησούς Χριστός, στον Ουρανό, δια μέσω του Αγίου και Ζωοποιού Τιμίου Σταυρού του, λέγοντας του, ότι μόνο με το σημείου του Σταυρού, θα καταφέρεις να νικήσεις, τους πολλαπλούς σου αντιπάλους. Για αυτό και άλλωστε μετέπειτα, ανακάλυψε και η ίδια του η Μητέρα, η Αγία Ισαπόστολος Ελένη, το 326μχ, στους Άγιους Θεοβάδιστους Τόπους, των Ιεροσολύμων, τον Άγιο και Ζωοποιό, Τίμιο Θαυματουργικό Σταυρό του, δια μέσω της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος. Εν τέλει όταν ο εκάστοτε αυτοπροσδιορίζεται και εν γένει αυτοπροσδιοχαρακτηρίζεται, ως Ρωμιός Ορθόδοξος Χριστιανός, έλκοντας την καταγωγή των προγόνων του, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, δηλαδή στην πρώτιστη σειρά των προτεραιοτήτων του, τοποθετεί την ανώτερη εσωτερική του, Πνευματική ταυτότητα, από εκείνη την στιγμή και μετέπειτα, θέλοντας και μη, έρχεται αντιμέτωπος, με όλο τον υπόλοιπο δυτικό βλάσφημο και αιρετικό, χριστιανικό κόσμο. Με αυτό το Όνομα, η αγαπημένη μας Ομάδα, η προσφυγική, ο ΠΑΟΚ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΌΛΕΩΣ ΚΑΙ ΝΕΑΣ ΡΏΜΗΣ, εάν το πλαισιώσουν επανδρώνοντας τις αθλητικές του εγκαταστάσεις, του Ποδοσφαίρου και του Μπάσκετ, στην Περιοχή της Τούμπας και της Πυλαίας, ως ΡΩΜΙΟΣΎΝΗ Ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΈΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΆΣ, Ο ΆΓΙΟΣ ΙΩΆΝΝΗΣ ΒΑΤΆΤΖΗΣ, Ο ΕΛΕΉΜΩΝ ΔΟΎΚΑ Γ, 1193-1254. Εν γένει θα έρθει αντιμέτωπος θέλοντας και μη, με τον βλάσφημο αιρετικό Πάπα, δια μέσω του κοσμικού κράτους του, του Βατικανού, με ότι αυτό συνεπάγεται αλγεινώς, για τις περαιτέρω διπλωματικές σχέσεις, των κρατών, έναντι της Αμερικής του ΝΆΤΟ, δια του παρακείμενου παράπλευρου Κράτους τους, του Σιωνιστικού Ισραήλ και ου το καθεξής. Διότι αυτοί καπάρωσαν σαφώς, το όνομα Ρωμαιοκαθολικοί, από τον 9 αιώνα, με τον Καρλομάγνο, επειδή εμείς σκλαβωθήκαμε από το 1453 και για τα επόμενα 400 συναπτά έτη, επισήμως στους αλλόθρησκους Μουσουλμάνους, δια μέσω της Οθωμανικής τους Αυτοκρατορίας, και ανεπισήμως, στους βλάσφημους αιρετικούς Λατίνους, των Φράγκων του αιρεσιάρχη Πάπα. Επομένως πως μπορούσαμε να το διεκδικήσουμε ξανά, όταν από την τέφρα μας ξανααναγενιόμαστε; Εν συνεχεία μετέπειτα, μέσω του εν λόγω Ονόματος, θα εναντιωθούν οι ανατολικοί αλλόθρησκοι Μουσουλμάνοι Τούρκοι, όπως πράττουν και την σήμερον αλγεινώς εξαγριωμένοι, αντικρίζοντας το σήμα του τιμημένου Δικέφαλου Αετού, της πάλαι ποτέ Ρωμαίικης Αυτοκρατορίας μας. Επιπροσθέτως εκ μέσω του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, ως ΠΑΝΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΙΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΌΣ ΌΜΙΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΛΗΤΩΝ ΚΑΙ ΝΕΑΣ ΡΏΜΗΣ, με έδρα την σήμερον προσωρινώς, όπως αναγράφει το καταστατικό της ομάδας μας, την Θεσσαλονίκη, διότι η εσαεί έδρα μας, ανήκει στην Κωνσταντινούπολη και Νέα Ρώμη.

 

Εν συνεχεία και τέλος θα εναντιωθεί, όλη η διεφθαρμένη ανεξαιρέτως, η καθεστωτική κρατική βολεμένη Αθήνα, των πολυποίκιλων συμφερόντων της. Διότι ανέκαθεν προσκυνούσαν την αντορθόδοξη ενωτική, Δυναστεία των Παλαιόλογων, των υποτιθέμενων βυζαντινών, εν μέρει από τα δικά τους μέρη των τοποθεσιών, του Μωριά και όχι το Θρακιώτικου Διδυμότειχο, προσκυνώντας τον βλάσφημο αιρετικό Λατινικό Παπισμό, όπως με την επαίσχυντή σύνοδο, Φεράρας Φλωρεντίας του 1439. Συν τοις άλλοις και με τα συλλείτουργα μέσα στην Αγιά Σοφιά, ανήμερα του Αγίου Σπυρίδωνα, στις 12 Δεκεμβρίου του 1452, για αυτό και άλλωστε απομακρύνθηκε κακήν κακώς, ο Μεγάλος Άγιος Νεοφανής Ραφαήλ με τον υποτακτικό του, τον Άγιο Νικόλαο, λόγω του ότι έφυγε η χάρις του Θεού, μέσα από Πόλη των Πόλεων και κατευθύνθηκαν ως Ρωμιοί, απομονωμένοι στην απέναντι ακτή, της Μυτιλήνης. Ενώ μαρτύρησαν οσιακώς, για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδας την Ελευθερία, λόγω του ότι ήταν ασυμβίβαστοι, ένθερμοι ζηλωτές μάχιμοι, γνήσιοι παραδοσιακοί, Ρωμιοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί, μη δεχόμενοι να προσκυνήσουν, τον βλάσφημο αιρεσιάρχη Λατίνο Πάπα, δια μέσω της καθεστωτικής κρατικής, πλήρως συμβιβασμένης υποτονικής δυναστείας, των Παλαιολόγων. Επιπροσθέτως εν αντιθέσει όμως, μας τον φανέρωσε αποκαλυπτικά, δια της Ομολογίας του, ο Άγιος Τριαδικός Θεός μας, μετέπειτα από 500 ολόκληρα συναπτά έτη, από το 1463 το 1959. Απεναντίας τότε δεν υπέγραψε την ένωση των Εκκλησιών, μόνο ένας και μοναδικός, αλλά ατρόμητος Λέων, Ρωμιός θαρρετός εύτολμος, δια της παρρησίας του, ο Επίσκοπος, μετέπειτα ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, Επίσκοπος Εφέσου, καθώς το 1444 εκοιμήθη. Ρωτώντας εναγωνίως, ο βλάσφημος αιρετικός Ποντιφικας, τους δικούς του υποτακτικούς, κατώτερους καρδινάλιους, εάν υπέγραψαν όλοι οι Ρωμιοί; Και του απάντησαν, με κατεβασμένο το κεφάλι, μόνο ένας δεν υπέγραψε από όλους, ο Επίσκοπος Εφέσου, ο Μάρκος ο Ευγενικός, απαντώντας θυμωμένα, ο βλάσφημος αιρετικός Πάπας. Εμ! Τότε δεν κάναμε Τίποτα, διότι αυτός θέλαμε να υπογράψει, όπως επίσης την σήμερον και η υποτακτική ανενεργή αδρανώς, αδιάφορη κατά τα άλλα Εκκλησία μας, θα αντιδράσει σθεναρώς. Επειδή στο ψευτορωμαίικο, κατά το Άγιο Πατρό Κοσμά τον Αιτωλό 1714-1779, το σημερινό Ελληνικό εξ Αμερικής, του Νάτο και το Παπα, αναγνωρίζει μόνο τις 7 Οικουμενικές Συνόδους και όχι την εν συνόλω 9. Εν γένει όσες θέλεις δηλαδή το Κράτος του Βατικανού, που μας επέβαλε το σημερινό όνομα της χώρας μας, να το ονομάζουμε ως Έλληνες, μόνο της αρχαίας Ελλάδας, και αυτή χωρίς την Μακεδονία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Πατέρα του, του Φιλίππου και του Μέγιστου Φιλοσόφου του Αριστοτέλη. Καθώς την παραχώρησαν στους Βούλγαρους σχισματικούς Κομιτατζήδες Βούλγαρους. Εν ολίγοις ο όρος Ελλάδα, σημαίνει στην απλή καθομιλουμένη, με βάση τα όσα Θεολογικά Πνευματικά, αλλά και ιστορικά δίκαια, μας αναγνώρισαν, τα υποτιθέμενα φιλικά μας κράτη, των εγγυητριών συμμαχικών χωρών, στην συνθήκη του Λονδίνου του 1826, το Γαλλικό Κόμμα, με εκπρόσωπο τον Ιωάννη Κολλέτη, τον Αγγλικό, με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, και τον Ρωσικό, του Ανδρέα Μεταξά. Εν μέρει μόνο μία πολύ μικρή ιστορική αλήθεια, να μας συνοδεύει, εντελώς κουτσουρεμένη, ένα Καινούργιο νεοσύστατο Κράτος, εξερχόμενο από το πουθενά, δίχως διόλου να μας συνοδεύει, διαχρονική Ορθόδοξη Χριστιανική, Πατερική Θεολογία, δια της Πίστεως, της καθάριας Ρωμιοσύνης, ώστε να μας πλαισιώνει.

 

Ως εκ τούτου απομακρυνόμενοι δια μέσω των Αγίων Θεοφώτιστων Πατέρων, και επικεντρωνόμενοι επιλεκτικά μονομερώς, φανατικώς αμετροεπώς, σαφώς λες και κόλλησε ξεκάθαρα η βελόνα στα ίδια και τα ίδια, μόνο στα καταναλωτικά κοσμικά νούμερα, της οικονομίας, πέριξ της αρχαίας ακροπόλεως των Αθηνών. Εν γένει τόσο μα τόσο πολύ στενά και συντηρητικά μας συμπεριφέρθηκαν, και καθόλου Μεγαλεπήβολα, Ρωμαίικα Ορθόδοξα, Οικουμενικά Οραματικά Μεγάλα. Εν ταύτα εναργώς μας συμπεριφέρθηκαν, σαν του Γηγενείς Ινδιάνους Ιθαγενείς, όταν τους κατέκτησαν, άνευ όπλων, οι αποικιοκράτες Ευρωπαίοι, το 1500μχ, όλη την παρθένα πατρίδα τους, ήπειρο τους. Εν αντιθέσει πετώντας τους, ψίχουλα στην κυριολεξία, πχ ένα καθρεφτάκι και ένα μπιχλιμπιδάκι, υφαρπάζοντας μετέπειτα εσαεί, έναντι του ανίσχυρου πινακίου φακής αντάλλαγμα, όλη την απέραντη ήπειρο τους. Επομένως έτσι εναργώς μας συμπεριφέρθηκαν και εμάς, τους Ρωμιούς Ορθόδοξους Χριστιανούς, διότι όταν εμείς είχαμε την Ρωμαίικη Αυτοκρατορία μας, που σας την αποκάλεσαν περιφρονητικά, ως άξεστος απόμακρος οπισθοδρομικός Μεσαίωνας, των 1100 χρόνων, του Βυζαντίου, από το 330μχ έως το 1453, με ένα μόλις κενό διάστημα 57 ετών, από το 1204 έως το 1261, τους Αμερικάνους, ακόμη δεν τους είχαν ανακαλύψει. Εν τέλει αισθάνονται πάρα πολύ μειονεκτικά, απέναντι προς όλους εμάς, στους απόγονους της Ρωμαίικης Αυτοκρατορίας, που σας το είπανε Βυζάντιο. Επειδή δεν αναγνωρίζουμε και εν γένει δεν δεχόμαστε τον όρο του χαρακτηρισμού ως Βυζάντιο, όπως αρέσκεται και επιθυμεί να μας αυτοχαρακτηρίζει, υπονομευτικά δολίως υποχθόνια, όλος ο αιρετικός βλάσφημος, δυτικός Χριστιανισμός. Επιπροσθέτως μαζί φυσικά και με τους Ρώσους, όταν τους αποστείλαμε τον Άγιο Μάξιμο τον Γραικό 1470-1553, Εμμανουήλ Τριβόλη το κοσμικό του Όνομα. Εν συνεχεία και τον κλείδωσαν στα κάτεργα των φυλακών, τριάντα ολόκληρα χρόνια, στην φυλακή, ο Ιβάν ο Τρομερός, έλκοντας την πνευματική καταγωγή του, από την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου. Διότι τους κήρυττε το Ευαγγέλιο του Θεού, δια του Θεανθρώπου Σταυρωθέντα και Αναστάντα Ιησού Χριστού, αλλά επειδή δεν τους σύμφερε και εν γένει δεν τους εξυπηρετούσε διόλου, αυτά που τους κήρυττε καλοπροαίρετα, τον κλείδωσαν στις φυλακές. Παράλληλα σαν να ήταν κάποιος κοινός εγκληματίας κακούργος, εναργώς όπως έπραξε ο Ηρώδης Αντύπας, με την Μιχαλίδα φιλενάδα του, την Ηρωδιάδα, όταν απέκοψαν βιαίως αγρίως, κακήν κακώς, την Αγία Τίμια Κεφαλή, του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου του Βαπτιστή, διότι τους έλεγξε ώστε να μετανοήσουν. Εν τέλει η ΆΕΚ το καινούργιο της Γήπεδο, στην Νέα Φιλαδέλφεια, το ονομάζει ως Αγιά Σοφιά, συμβαδίζοντας με σύγχρονους βυζαντινούς μέσα και προσκυνημένους στον βλάσφημο αιρεσιάρχη Πάπα, δια μέσω των καθεστωτικών κρατικών, της δυναστείας των Παλαιολόγων, αρνούμενη να δεχθεί τον Όρο Ρωμιοσύνη. Στο χέρι του Κυρίου Ιβάν Σαββίδη είναι, του Προέδρου και Μεγαλομετόχου της ΠΑΕ ΠΑΟΚ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΌΛΕΩΣ ΚΑΙ ΝΕΑΣ ΡΏΜΗΣ, εάν επιθυμεί να ταράξει τα κραταιά λιμνάζοντα ύδατα, έναντι των καλοβολεμένων σύγχρονων, καθεστωτικών κρατικοδίαιτων Παλαιολόγων, δια των πολυποίκιλων συμφερόντων τους, που ανέκαθεν εξυπηρετούσαν, με ένα ένθεο διαχρονικό φανταχτερό Όνομα, που στην κυριολεξία θα μετατραπεί σε σεισμό, περισσοτέρων των 9 ρίχτερ. Εν μέρει θα ταράξει όχι μόνο όλη την Ελλάδα, της καθεστωτικής καρεκλοκένταυρης Αθήνας, δια της προσκυνήσεως της, στον Λατινικό βλάσφημο αιρετικό Παπισμό, αλλά και όλο τον υπόλοιπό κραταιό κόσμο, με ένα Όνομα, που στην απλή καθομιλουμένη σημαίνει, απέραντη υστεροφημία εις το ζενίθ, ως ΠΑΟΚ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΌΛΕΩΣ ΚΑΙ ΝΕΑΣ ΡΏΜΗΣ, ΕΝΑΝΤΊΟΝ ΌΛΟΥ ΤΟΥ ΥΠΌΛΟΙΠΟΥ ΚΌΣΜΟΥ, ΩΣ ΡΩΜΙΟΣΎΝΗ Ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΈΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΆΣ, Ο ΆΓΙΟΣ ΙΩΆΝΝΗΣ ΒΑΤΆΤΖΗΣ Ο ΕΛΕΉΜΩΝ, ΔΟΥΚΑ Γ, 1193-1254.

 

Οι Μεγάλοι άνθρωποι, των ανώτερων καλλιεργημένων, οραματικών ρεαλιστικών ιδεών, δια μέσω των Προτάσεων, ομιλούνε για τα μελλούμενα, οι μεσαίοι για τα τρέχοντα συμβάντα και οι μικροί για τους άλλους. Εσείς με ποιους από όλους, θέλετε να συγκαταλέγεστε;

 

Εκ μέρους της Ρωμιοσύνης του Δήμους Χαλκηδόνας, ως Δήμος Αγίων και Δήμος Ηρώων, από το ημέτερο τοπικό μας blog, ονόματι tamystikatoubaltou.blogspot.com. ακολουθώντας τα βήματα της χαμένης και συνάμα ξεχασμένης Πατροπαράδοτης Ρωμιοσύνης, μέσω του Μαρμαρωμένου Βασιλιά, του Αγίου Ιωάννου Βατάτζη του ελεήμων, Δούκα Γ, 1193-1254.

Θεριά οι άνθρωποι, το φως δεν το σηκώνουν, χίλιες φορές να γεννηθείς, τόσες θα σε Σταυρώνουν. Κώστας Βάρναλης.

 

Ο ανάξιος δούλος του Θεού ο Βαλκανίδης Δήμος εκ Κουφαλίων