Μια νέα μελέτη με κριτές που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Andrology στις 17 Ιουνίου δικαιώνει μια άλλη σκοτεινή υποψία για τα εμβόλια COVID-19: βλάπτουν την ανδρική γονιμότητα. Συγκεκριμένα, οι ερευνητές βρίσκουν μείωση του αριθμού των σπερματοζωαρίων για έως και πέντε μήνες μετά τη δεύτερη δόση του mRNA COVID-19 της Pfizer.
Προηγουμένως, οποιεσδήποτε εύλογες ερωτήσεις σχετικά με τον εμβολιασμό κατά του COVID-19 που επηρεάζει τη γονιμότητα απορρίφθηκαν χρησιμοποιώντας τη διεστραμμένη ρητορική του «δεν υπάρχουν στοιχεία» (εξαρτάται από τους υποστηρικτές ενός ιατρικού προϊόντος που διανέμεται παγκοσμίως για να αποδείξουν ότι είναι ασφαλές και όχι το αντίστροφο). Στη συνέχεια, δημοσιεύτηκε μια μελέτη που φαινομενικά διέψευσε τυχόν ανησυχίες για την ανδρική γονιμότητα.
«Τώρα έχουμε στοιχεία που θα πρέπει να σας καθησυχάσουν ότι ο κίνδυνος εμβολιασμού να θέσει σε κίνδυνο τον αριθμό των σπερματοζωαρίων σας είναι εξαιρετικά χαμηλός», είπε ο Δρ Ντέιβιντ Κοέν, ειδικός στην αναπαραγωγή, στο CNN .
«Επειδή τα εμβόλια περιέχουν mRNA και όχι ζωντανό ιό, είναι απίθανο το εμβόλιο να επηρεάσει τις παραμέτρους του σπέρματος», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Δρ. Ranjith Ramasamy, διευθυντής του προγράμματος Reproductive Urology Fellowship στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι.
Μετά τη δημοσίευση της μελέτης και τη θετική υποστήριξη από την επιστημονική κοινότητα, όλες οι ανησυχίες για την ανδρική γονιμότητα παραμερίστηκαν. Όποιος τολμούσε να αμφισβητήσει τις παραμέτρους της μελέτης ή τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις, τώρα υποβιβαζόταν σε θεωρητικό συνωμοσίας. Ως κάποιος που γενικά δεν του αρέσει να ασχολείται με εικασίες, δεν ήμουν ένας από αυτούς τους ανθρώπους — αλλά θυμάμαι έντονα ότι συνέβη.
Υπήρχε ένας σοβαρός περιορισμός της μελέτης: εξέτασε τον αριθμό των σπερματοζωαρίων μόνο πριν από την πρώτη δόση και 70 ημέρες μετά τη δεύτερη. Το τι συμβαίνει μετά από δύο μήνες παρέμεινε μυστήριο, αλλά ένα μυστήριο που δεν αξίζει να ανησυχούμε όπως μας είπαν.
Η νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Andrology δοκίμασε πέραν των 70 ημερών και εξέτασε τον αριθμό των σπερματοζωαρίων από άνδρες που έδωσαν σπέρμα σε τρεις κλινικές γονιμότητας στο Ισραήλ. Η μελέτη είχε τέσσερις φάσεις: έναν αρχικό έλεγχο πριν από τον εμβολιασμό και ένα βραχυπρόθεσμο (15-45 ημέρες), ενδιάμεσο (75-120 ημέρες) και μακροπρόθεσμο (>150 ημέρες).
Στην πρώτη φάση (15-45 ημέρες), δεν βρέθηκε καμία σημαντική αλλαγή στη συγκέντρωση ή την κινητικότητα του σπέρματος.
Ωστόσο, η ενδιάμεση αξιολόγηση (75-120 ημέρες) έδειξε μια προσωρινή μείωση της συγκέντρωσης σπέρματος κατά 15,4 τοις εκατό, η οποία οδήγησε σε μείωση του συνολικού αριθμού κινητικότητας (TMC) κατά 22,1 τοις εκατό σε σύγκριση με τον αρχικό έλεγχο πριν από τον εμβολιασμό. Οι συγγραφείς της μελέτης κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ανοσολογική απόκριση που προκαλείται από το εμβόλιο Pfizer «είναι μια λογική αιτία για παροδική συγκέντρωση σπέρματος και μείωση της TMC».
Αυτή η μελέτη δεν είναι χωρίς περιορισμούς. Δεν υπήρχε ομάδα ελέγχου μη εμβολιασμένων δοτών σπέρματος για σύγκριση. Επιπλέον, δόθηκαν μόνο σχετικά ποσοστά μείωσης και όχι απόλυτες μετρήσεις σπερματοζωαρίων. Εάν τα ευρύτερα δεδομένα δίνουν μια ακόμη πιο σκοτεινή εικόνα, είναι πιθανό να συγκαλύφθηκε δεδομένης της τεράστιας δημόσιας και θεσμικής πίεσης για την υποστήριξη της αδιαμφισβήτητης ιερής βιοτεχνολογίας (βλ. τις αντιδράσεις που αντιμετώπισαν η Δρ. Tracy Beth Hoeg και οι συνεργάτες της για τη δημοσίευση των μελετών για το εμβόλιο μυοκαρδίτιδας).
Το μεγαλύτερο αναπάντητο ερώτημα από αυτή τη μελέτη είναι οι αναπαραγωγικές παρενέργειες που σχετίζονται με ένα ενισχυτικό εμβόλιο. Οι συμμετέχοντες στη μελέτη έλαβαν μια τρίτη δόση, αλλά η συλλογή δεδομένων έληξε μετά τη δεύτερη βολή. Επιπλέον, αυτά τα δεδομένα αφορούν μόνο το εμβόλιο Pfizer. Όπως έχουμε δει με τη μυοκαρδίτιδα, το εμβόλιο Moderna έχει πολλαπλάσια (περίπου τρεις έως πέντε φορές) υψηλότερα ποσοστά μυοκαρδίτιδας σε σύγκριση με το Pfizer. Εάν η διαφορική βλάβη του εμβολίου για τη μυοκαρδίτιδα ευθυγραμμίζεται με οποιονδήποτε τρόπο με την έκπτωση του αριθμού των σπερματοζωαρίων, αυτό θα ήταν ιατρική καταστροφή.
Οι φανατικοί των εμβολίων ανέκαθεν απέρριπταν τις ανησυχίες ως «θεωρία συνωμοσίας». Το ότι τα εμβόλια είναι εξαιρετικά αναποτελεσματικά στην πρόληψη της μετάδοσης ήταν κάποτε θεωρία συνωμοσίας. Ο πρώην δημοσιογράφος των New York Times, Alex Berenson, αποβλήθηκε από το Twitter επειδή έκανε αυτόν τον ισχυρισμό, μαζί με άλλες «παραπληροφόρηση».
Ισχυρά στοιχεία που δείχνουν ότι τα εμβόλια προκαλούν ένα απαράδεκτα υψηλό ποσοστό μυοκαρδίτιδας στους άνδρες έχουν επίσης αμφισβητηθεί κατά περίεργο τρόπο, αγνοήθηκε και παραμορφώθηκε (βλ. Δρ. Sanjay Gupta στο The Joe Rogan Experience).
Το να ανησυχείς για «μακροπρόθεσμες παρενέργειες» αντιμετωπιζόταν σαν εικασία για το εάν η Γη είναι επίπεδη.
Οι υποστηρικτές του εμβολίου έκαναν το σοβαρό λάθος να υποθέσουν με υπερβολική αυτοπεποίθηση ότι τα άγνωστα ήταν εντελώς καλοήθη και οποιαδήποτε άλλη εκτίμηση ήταν βλάσφημη.
Η επιστήμη δεν είναι θρησκευτική γραφή - είναι μια διαρκώς εξελισσόμενη διαδικασία. Με τα νέα δεδομένα, οι υπεύθυνοι επιστήμονες πρέπει να αναγνωρίσουν αυτόν τον κίνδυνο και να τον συγκρίνουν με τα πιθανά οφέλη του εμβολιασμού (κατά σοβαρής ασθένειας και θανάτου). Και κατά συνέπεια, η προπαγανδιστική εκστρατεία που ταιριάζει σε όλους «όλοι 5 και πάνω πρέπει να ενισχυθούν» πρέπει να ακυρωθεί προς όφελος της εξατομικευμένης λήψης αποφάσεων ανάλογα με την ηλικία.
Ένας 30χρονος άνδρας που θέλει να κάνει οικογένεια μπορεί εύλογα να αποθαρρύνεται από το να εμβολιαστεί (ή τώρα να πάρει αναμνηστικό) δεδομένων των νέων δεδομένων, ενώ ένας αδύναμος άνδρας 75 ετών με πολλαπλές συννοσηρότητες θα προτιμούσε να προστατεύεται από δυνητικά θανατηφόρες συνέπειες του COVID-19.
Το ερώτημα είναι, οι αρχές δημόσιας υγείας και οι κορυφαίοι επιδημιολόγοι θα επαναξιολογήσουν την καθολική συμβουλή τους για το εμβόλιο και θα συζητήσουν με ειλικρίνεια τους κινδύνους;
Αν όχι, μπορώ να ισχυριστώ ότι «η επιστήμη είναι νεκρή» με τον νιτσεϊκό ζήλο.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι οι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις των The Epoch Times.
Δημοσίευση σχολίου