pellain

ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ : ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ

 

Η Ελλάδα διαχρονικά βρίσκετε στο σημείο αιχμής που λέγεται Αιγαίο.  

Απο την εποχή  των μηδικών πολέμων ο ελληνισμός ως ιστορία του έχει την αντίσταση απέναντι στην ανορθολογική ανατολή. Μέχρι και σήμερα  προσπαθεί να επιβιώσει εντός της βαλκανικής χερσονήσου  τόσο απέναντί στον τουρκικό επεκτατισμό όσο και στην σλαβική μετακομμουνιστική απειλή η οποία εκφράζεται πλέον ως δορυφόρος της Τουρκίας προκειμένου να ασκεί πίεση στην Ελλάδα πρωτίστως σε πολιτικό και κατ' επέκταση σε στρατιωτικό επίπεδο με απώτερο σκοπό τον αποροσανατολισμό της Ελλάδας από το Αιγαίο. Κατά τις δεκαετίες 80' και 90' που ήταν το απόγειο του πασοκισμού στην πατρίδα μας υπήρξε ένα ηττοπαθές και αντιθετικό πολιτικό δόγμα που έλεγε ''δεν διεκδικούμε τίποτα από κανένα''. Δεν διεκδικούμε τίποτα , όμως οι άλλοι διεκδικούσαν από εμάς μέχρι που οδηγηθήκαμε στην νύχτα των Ιμίων που ήταν αποτέλεσμα της συμφωνίας της Μαδρίτης η οποία δια χειρός Πάγκαλου και Σημίτη έβαλαν εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων την Λιβύη , την Αίγυπτο και την Τουρκία. Δεν διεκδικούμε τίποτα από κανένα μέχρι που φτάσαμε να παραχωρούμε μακεδονική εθνότητα και γλώσσα σε ένα κρατίδιο το οποίο στην παρακμή της Γιουγκοσλαβίας επιδίωξε την ύπαρξη του ως κράτος ενώ στην πραγματικότητα ήταν μια επαρχία της σλαβικής αυτής ομοσπονδίας. Αναγνωρίστηκε ένα κράτος το οποίο έχει πολλές αντιθέσεις εντός του με ένα μεγάλο κομμάτι του στα δυτικά να θέλει την δημιουργία ενός αλβανικού κράτους ( η λεγόμενη δημοκρατία της Ιλλιρίδας )το οποίο θα είναι συνομόσπονδο με την κυρίως Αλβανία.

     Η αυταπάτη πως ο εχθρός είναι μόνο εξ' ανατολών δημιούργησε ψευδαισθήσεις ως προς την δημιουργία μιας σοβαρής εξωτερικής πολιτικής απαγκιστρωμένης από τα δαιμόνια του παρελθόντος όπου δεν ήταν αλλά από τα απόνερα του ψυχρού πολέμου. Η Βόρειος Ήπειρος που στην πραγματικότητα είναι κατεχόμενη Ήπειρος διότι το  1913 με το σύμφωνο της Φλωρεντίας το βόρειο κομμάτι της Ηπείρου δόθηκε στην Αλβανία προκειμένου ένα κράτος μαριονέτα της Υψηλής πύλης να ηγεμονεύει στην περιοχή των Βαλκανίων προκειμένου να επικοινωνεί άμεσα με την Ιταλία και τις ακτές της Δαλματίας αφενός και αφετέρου να καταφέρει την αποκοπή της Ελλάδος από την Αδριατική. Το 1991 μας δόθηκε μια σπουδαία ευκαιρία να ελευθερώσουμε τον ελληνισμό της κατεχόμενης Ηπείρου με αφορμή την πτώση του καθεστώτος του κομμουνιστή Αλία και να πραγματοποιούσαμε μια στρατιωτική επιχείρηση φύλαξης των βορειοηπειρωτών - επικαλούμενοι το πρωτόκολλο της Κέρκυρας που αναγνωρίζει την αυτονομία της Βορείου Ηπείρου με πρωτεύουσα το Αργυρόκαστρο να απαιτούσαμε την εφαρμογή του. Μια άλλη ευκαιρία η οποία χάθηκε ήταν το 2009,  όταν επί κυβέρνησης Καραμανλή η Αλβανία θέλησε να μπει στο ΝΑΤΟ και σαφώς χρειαζόταν και η δική μας υπογραφή. Αντί λοιπόν  να θέσουμε ως βετο - όρο την αναγνώριση της αυτονομίας ή και της ένωσης της κατεχόμενης Ηπείρου με την Ελλάδα δώσαμε την υπογραφή μας στην Αλβανία χωρίς αντάλλαγμα.
     Η Τουρκία έχοντας αντιληφθεί την υποχώρηση της Ελλάδας σε αδύναμους εχθρούς της,  τόσο της άνοιγε η όρεξη απέναντι μας σκοπεύοντας την όποια αξίωση της εις βάρος μας σε Αιγαίο , Κύπρο και Θράκη. Αυτό που πρέπει να σημειωθεί επίσης είναι πως η Ελλάδα από την εποχή της πολιτικής Σημίτη και μετά έχει γίνει αυτό που φοβήθηκε ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, δηλαδή ένα συρρικνωμένο βιλάετι ''τουρκομπαρόκ'' το οποίο εναρμονίζεται εν είδη δορυφόρου προς χάριν μιας υποτιθέμενης ευρωπαϊκής πολιτικής κατευνασμού η οποία προκειμένου να περικλύσει εντός της γεωοικονομίας την Ελλάδα προτιμά να την θυσιάσει σαν Ιφιγένεια και να την μετατρέψει σε έναν περίοικο του ΝΑΤΟ, σε ένα φτωχό συγγενή της Ευρώπης ο οποίος θα επαιτεί χωρίς να παράγει. Εάν λοιπόν η παρούσα ΕΕ θέλει να μας φινλανδοποιήσει τότε εμείς δεν θα πρέπει να πολεμήσουμε γύρω από την Βαστίλη των οικονομιστών που λέγεται Βρυξέλες. Εφ' όσον η οικονομική αυτή Ένωση αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων και βλαβερή για την εθνική μας ανεξαρτησία τότε και εμείς θα έπρεπε να ηγηθούμε της συζήτησης στην Ευρώπη περί κοινού αμυντικού δογματος και της δημιουργίας ενός βραχίονα στρατιωτικού ο οποίος θα δρούσε από την Φλάνδρα μέχρι την Κερύνεια σε περίπτωση που δεχόταν επίθεση η Ευρώπη. Αυτό για να γίνει βέβαια προϋποθέτει η Ευρώπη θεσμικά να καταδικάσει την Τουρκία για την επεκτατική της πολιτική σε βάρος μας αλλά και για το γεγονός πως κατέχει παράνομα η Τουρκία ένα κομμάτι της Κύπρου.
   Ασφαλώς και καμιά Ευρώπη από μόνη της δεν θα το πραγματοποιήσει καθώς εάν μια τέτοιου είδους πολιτική δεν κατατεθεί από εμάς τότε ουδείς γαριβαλδίνος θα ενδιαφερθεί. Το θέμα δεν είναι να μας προστατεύσει η Γαλλία και αργότερα να '' πιεί '' όλο τον εθνικό μας πλούτο, αλλά εμείς να είμαστε κυρίαρχοι στην περιοχή και να προσελκύουμε συμμαχίες. Συμμαχίες οι οποίες θα βασιστούν σε ένα πλαίσιο αμοιβαίας βοήθειας στην περιοχή με στόχο την διαφύλαξη της Μεσογείου από επιβουλές της Τουρκίας και των Νταϊφάδων της, διασφαλίζοντας έτσι τα δικαιώματα των ιστορικών λαών στην περιοχή της λεβαντικής θάλασσας. Από την εποχή των μηδικών πολέμων ο ελληνισμός έχει στα ζωτικά του συμφέροντα την μεσόγειο ας μην ξεχνάμε πως το 449 η Ειρήνη του Καλλία ήταν αποτέλεσμα δικής μας στήριξης στον Λίβυο ηγεμόνα Ίναρο ο οποίος εξεγέρθηκε εναντίον των Περσών. Ο Χαφτάρ σήμερα αντιτάσεται στην Τουρκία η οποία παρέχει στήριξη  σε οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο στο ψευδοκράτος της Λιβύης, επιδιώκοντας μέσω ενός παράνομου και παράλογου τουρκολιβυκού μνημονίου να αποκόψει την Κύπρο και το Καστελόριζο από την Ελλάδα. Μια εθνική πολιτική εκ μέρους μας υπαγορεύει την στήριξη του Χαφτάρ με ότι αυτό συνεπάγεται και την καταδίκη της Τουρκίας σε διεθνές επίπεδο συνεργαζόμενοι με χώρες οι οποίες έχουν πάρει ξεκάθαρη θέση απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό.

     Η Ελλάδα έπρεπε να καλέσει όλες τις ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις σε ένα συνέδριο προκειμένου να προβούν σε κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας και όχι να καθόμαστε νωχελικά απέναντι στους εκβιασμούς της,  σε χώρες όπως η Φινλανδία και η Σουηδία. Άλλωστε η Τουρκία είναι επικίνδυνη και σε θέματα εσωτερικής ασφάλειας της Ευρώπης,  καθώς αποδεδειγμένα πλέον συνεργάζεται με δουλέμπορους οι οποίοι προωθούν λαθρομετανάστες σε ελληνικά εδάφη χρησιμοποιώντας ως μοχλό πίεσης αυτό τον παράγοντα που λέγεται λαθραία μετανάστευση. Όσο η Ευρώπη χαϊδεύει την Τουρκία τότε οι ευρωπαϊκές πόλεις θα γεμίζουν με τζαμιά και συμμορίες μουσουλμάνων οι οποίοι θα εκμεταλλεύονται την ελαστικότητα της Ευρώπης. Όσο η Δύση προσπαθεί να ντύσει με ευρωπαϊκό κοστούμι το ανατολίτικο σαρίκι τόσο οι Τούρκοι θα παίζουν τον ρόλο μιας στρατιωτικής '' χώροφυλακής '' στην περιοχή.
    Ένα σύγχρονο ελληνικό εθνικιστικό / πατριωτικό κίνημα θα πρέπει να συγκεράσει τον ορθολογισμό με τον ρομαντισμό, την πολιτική πραγματικότητα με την ιδεολογία και τον ακτιβισμό με την επίσημη πολιτική παρουσία. Θα πρέπει να δημιουργήσει ισχυρούς δεσμούς με κόμματα και κινήσεις της Ευρώπης τα οποία αντιτάσονται στην ανορθολογική ανατολή η οποία περιλαμβάνει και την Τουρκία διότι όπως λέει και ο καθηγητής Γεώργιος Μούρτος '' Η Δύση για την Τουρκία είναι η βιτρίνα της για να πουλά την ανατολίτικη πραμάτεια της ''. Η λαθρομετανάστευση επίσης πρέπει να καταγγέλεται ως τουρκικό πρόβλημα εφόσον το εργαλειοποιεί η Τουρκία για δικό της όφελος. Τέλος η Ελλάδα πρέπει να επιδιώξει ενεργειακή αυτάρκεια με εθνικοποίηση του ορυκτού της πλούτου και την εξόρυξη υδρογονανθράκων στη λεγόμενη λεκάνη του Ηροδότου νοτιοδυτικά της Κύπρου αφού πρώτα κυρήξει ΑΟΖ με την Κύπρο. Αυτό θα ανοίξει τον δρόμο για την καταπολέμηση της ανεργίας και την δημιουργία ΑΕΠ καθώς και η παραγωγική ανασυγκρότηση του πρωτογενούς τομέα θα είναι μια λύση απέναντι στο τεχνητό οικονομικό πρόβλημα που δημιούργησαν οι τράπεζες. Τέλος ο ελληνισμός θα πρέπει να ενωθεί πολιτικά και να δημιουργήσει ένα ενιαίο πολιτικό δόγμα που θα εκφράζεται μέσα από ένα κοινό πολιτικό όργανο το οποίο θα δρα για τα δίκαια του ελληνισμού είτε εντός είτε εκτός κράτους με γνώμονα την επιβίωση του ελληνισμού τόσο σε πολιτισμικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, συνεπώς ένας ιδεολογικός και σύγχρονος πατριωτισμός θα πρέπει να δίνει απαντήσεις στα αδιέξοδα.

ΤΑΣΟΣ ΣΟΦΟΥΛΗΣ
-ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΟΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 
-ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ

Post a Comment

Νεότερη Παλαιότερη