Πίνακας πού απεικονίζει την Αγία Σοφία, τον δωδέκατο αιώνα, κατά την διάρκεια Ορθόδοξης Θείας Λειτουργίας με την παρουσία του Αυτοκράτορα Αλέξιου Α΄ Κομνηνού. Πάντα στη καρδιά,στη σκέψη μας και στα μύχια της κάθε ελληνικής ψυχής...
Ο πίνακας του Gaspare Fossati απεικονίζει την Αγία Σοφία, τον 12ο αιώνα, κατά τη διάρκεια Ορθόδοξης Θείας Λειτουργίας με την Υψηλή παρουσία του Αυτοκράτορα Αλέξιου Α’ Κομνηνού. Πρόκειται για μια σπάνια, έστω και φανταστική, καταγραφή του εσωτερικού του ναού, όπου μας παρουσιάζει τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο να μεταλαμβάνει των αχράντων μυστηρίων παρακολουθοντάς τον ο αυτοκράτορας.Πρόκειται ξεκάθαρα για φανταστικό γεγονός που υπήρξε μόνο μες στο μυαλό του καλλιτέχνη μιας και ο Ριχάρδος γεννήθηκε περίπου 40 χρόνια μετά τον θάνατο του Κομνηνού.
Φιλοτεχνήθηκε από έναν άνθρωπο που μελέτησε σε βάθος τον ναό – προκειμένου να τον αναστηλώσει – και είδε με τα μάτια του τις
αυθεντικές τοιχογραφίες του , χωρίς την “λογοκρισία” του Σουλτάνου.
Έζησε κατά την διάρκεια του 19ο αιώνα αλλά το σημαντικό στοιχείο που τον βοήθησε να απεικονίσει όντως ρεαλιστικά τον ναό είναι ότι το 1847 ο Γκάσπαρε μαζί με τον αδελφό του Τζουζέπε(σαν αρχιτέκτονες που ήταν)ανέλαβαν το έργο της ανακαίνισης της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, από τον Σουλτάνο. Ο ναός δεν είχε συντηρηθεί για αιώνες και το συνεργείο του Φοσάτι , αποτελούμενο από πάνω από 800 εργάτες, κατάφερε σε δύο χρόνια να πραγματοποιήσει πολύ σημαντικό έργο , οπότε είχε όλο τον καιρό και πρόσβαση στις πληροφορίες που χρειαζόταν για να έχει όσο το δυνατόν γίνεται περισσότερο αντικειμενική εικόνα.
Τότε, ο Φοσσάτι και ο αδελφός του ανακάλυψαν και αποτύπωσαν τα σπουδαία μωσαϊκά που περιλάμβαναν και τη μορφή του Αγγέλου (φωτό στα σχόλια,πιθανολογείται ότι το ψηφιδωτό αναπαριστά τον αρχάγγελο των Σεραφείμ, που προστατεύει τον Θρόνο του Θεού και δημιουργήθηκε μεταξύ 9ου και 14ου αιώνα).
Η αναδρομή αυτή και η αναπαράσταση συγκεκριμένων προσώπων στον πίνακα, παρά το γεγονός ότι(επίσης τον 12ο αιώνα ο Ναός δεν είχε μεταβυζαντινό τέμπλο και η θέση του αυτοκράτορα δεν ήταν ποτέ μπροστά στην ωραία πύλη)δεν είναι ακριβής όπως προαναφέρω αφού όταν γεννήθηκε ο Ριχάρδος, ο Αλέξιος Α΄ είχε αποβιώσει, και αφού ιστορικώς δεν είναι εξακριβωμένο εάν ο Λεοντόκαρδος επισκέφθηκε ποτέ την Πόλη, κατά την άποψή μου δεν αποτελεί άγνοια του Φοσσάτι, αλλά αντιθέτως πρόθεση να αναδείξει μαζί με τον αριστουργηματικό από καλλιτεχνικής και αρχιτεκτονικής πλευράς ναό την ταυτόχρονη εμβέλεια και διαχρονικότητα της Αγίας Σοφίας ανά τους αιώνες. Ο χρόνος εδώ δεν έχει σημασία. Στην Αγία Σοφία θα μπορούσε ταυτόχρονα να λάβει τη θεία κοινωνία με τη φαντασία του καλλιτέχνη τόσο ο Λεοντόκαρδος όσο κι οποιοσδήποτε άλλος μεγάλος πολιτικός της Μεγάλης Βρετανίας ή του κόσμου ολόκληρου, μιας και ο καλλιτέχνης ως ελεύθερο πνεύμα επιθυμούσε να αποδώσει βαθύτερα νοήματα στο μεγαλείο και την αιώνια επιρροή του μεγαλύτερου ναού της ορθοδοξίας. Του μοναδικού ναού που κάποιοι προσφάτως αποφάσισαν να μετατρέψουν ξανά σε τζαμί.
Ας ελπίσουμε το συντομότερο με την βοήθεια του Μεγαλοδύναμου το λίκνο της Ορθοδοξίας και της Ρωμιοσύνης που επί αιώνες καθεύδει τον "νήδυμον ύπνον" και λαλεί "εν σιωπή" τα μεγαλεία του Θεού να επιστρέψει στους νόμιμους κληρονόμους του.
Δημοσίευση σχολίου