12 Μαρτιου 538 - Η πολιορκία της Ρώμης ολοκληρώνεται με τη νίκη των Ρωμαίων επί των Οστρογότθων.
Η Πολιορκία της Ρώμης ήταν μία από τις σημαντικότερες μάχες της πρώτης φάσης του Γοτθικού Πολέμου, και είναι το κομμάτι που γνωρίζουμε καλύτερα, χάρη στο έργο που έγραψε ο νομικός σύμβουλος του Βελισσάριου,ο Προκόπιος. Αυτή η μάχη τερματίζει την εξαιρετική δεξιότητα του Βελισσαριου, ο οποίος με λίγα στρατεύματα θα νικήσει τους Oστρογοτθους, χρησιμοποιώντας την ανώτερη τεχνολογία της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, σε αντιθεση με εκείνη των Οστρογότθων που δεν είχαν συγκρίσιμες πολεμικές ικανότητες.
Ο Βελισσαριος στη Ρώμη χρησιμοποίησε την αγαπημένη του τακτική, η οποία αποτελείτο από τον λεγόμενο «πόλεμο φθορας», δηλαδή να αποφύγει όσο το δυνατόν περισσότερο μια σύγκρουση ανοιχτού πεδίου με τον εχθρό, αλλά συνεχίζοντας να τον ενοχλεί με αψιμαχίες που εκτελούνται σχεδόν εξ ολοκλήρου από τοξότες πάνω σε άλογα. Μια τεχνική που αποδείχθηκε εξαιρετική, αφού οι Oστρογοτθοι είχαν μόνο τοξότες πεζους και δεν μπορούσαν να εκπαιδεύσουν στρατεύματα που να ήξεραν πώς να ιππεύουν άλογα και να ρίχνουν βέλη ενώ καλπάζουν.Ετσι οι τοξότες τους, δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στην κατάσχεση του εχθρού, επειδή ήταν πολύ πιο αργοι, απο εναν τοξότη με άλογο, και οι Ρωμαίοι μπορούσαν εύκολα να στοχεύσουν τους στρατιώτες. Ο Βελισσαριος για να διεξαγάγει τέτοια εκστρατεία χρειαζόταν να βρει ένα καλά οχυρωμένο μέρος: Η Ρώμη ήταν πολύ κατάλληλη για μια τέτοια στρατηγική, και οι Οστρογότθοι είχαν λανθασμένα αφήσει το Βελισσαριο να καταλάβει την πόλη, επιτρέποντάς τον να υλοποιήσει καλύτερα τα σχέδια του.
πηγη: ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ-ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Η Πολιορκία της Ρώμης ήταν μία από τις σημαντικότερες μάχες της πρώτης φάσης του Γοτθικού Πολέμου, και είναι το κομμάτι που γνωρίζουμε καλύτερα, χάρη στο έργο που έγραψε ο νομικός σύμβουλος του Βελισσάριου,ο Προκόπιος. Αυτή η μάχη τερματίζει την εξαιρετική δεξιότητα του Βελισσαριου, ο οποίος με λίγα στρατεύματα θα νικήσει τους Oστρογοτθους, χρησιμοποιώντας την ανώτερη τεχνολογία της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, σε αντιθεση με εκείνη των Οστρογότθων που δεν είχαν συγκρίσιμες πολεμικές ικανότητες.
Ο Βελισσαριος στη Ρώμη χρησιμοποίησε την αγαπημένη του τακτική, η οποία αποτελείτο από τον λεγόμενο «πόλεμο φθορας», δηλαδή να αποφύγει όσο το δυνατόν περισσότερο μια σύγκρουση ανοιχτού πεδίου με τον εχθρό, αλλά συνεχίζοντας να τον ενοχλεί με αψιμαχίες που εκτελούνται σχεδόν εξ ολοκλήρου από τοξότες πάνω σε άλογα. Μια τεχνική που αποδείχθηκε εξαιρετική, αφού οι Oστρογοτθοι είχαν μόνο τοξότες πεζους και δεν μπορούσαν να εκπαιδεύσουν στρατεύματα που να ήξεραν πώς να ιππεύουν άλογα και να ρίχνουν βέλη ενώ καλπάζουν.Ετσι οι τοξότες τους, δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στην κατάσχεση του εχθρού, επειδή ήταν πολύ πιο αργοι, απο εναν τοξότη με άλογο, και οι Ρωμαίοι μπορούσαν εύκολα να στοχεύσουν τους στρατιώτες. Ο Βελισσαριος για να διεξαγάγει τέτοια εκστρατεία χρειαζόταν να βρει ένα καλά οχυρωμένο μέρος: Η Ρώμη ήταν πολύ κατάλληλη για μια τέτοια στρατηγική, και οι Οστρογότθοι είχαν λανθασμένα αφήσει το Βελισσαριο να καταλάβει την πόλη, επιτρέποντάς τον να υλοποιήσει καλύτερα τα σχέδια του.
πηγη: ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ-ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Δημοσίευση σχολίου