Ο Άγιος Ελευθέριος γεννήθηκε τον 2o αιώνα στην Ελλάδα (πολλοί λένε στην Ρώμη) από πλούσιους γονείς, επί αυτοκρατόρων Κόμμοδου και Σεπτίμιου Σεβήρου. Μεγάλωσε χωρίς πατέρα και ανατράφηκε από την ευσεβή και φιλάνθρωπο μητέρα του, Ανθία η οποία ασπάστηκε τον Χριστιανισμό ακούοντας κήρυγμα από μαθητές του Αποστόλου Παύλου.
Σύμφωνα με μια ελληνική πηγή που χρονολογείται πριν από τον 5ο αιώνα, η Ανθία ήταν χήρα ενός προξένου που ονομαζόταν Ευγένιος. Σε νεαρή ηλικία, ο Ελευθέριος πήγε στον Ανίκητο, τον Επίσκοπο της Ρώμης, ο οποίος τον δίδαξε την Αγία Γραφή. Ο Ελευθέριος χειροτονήθηκε διάκονος και ιερέας και στη συνέχεια διορίστηκε Επίσκοπος Ιλλυρικού.
Η παράδοση αναφέρει ότι ο Ελευθέριος διορίστηκε Επίσκοπος Μεσσίνας και Ιλλυρικού σε ηλικία 20 ετών και εγκαταστάθηκε στον Αυλώνα. Η φήμη της αρετής του Αγίου Ελευθερίου ήταν τόσο μεγάλη που έφτασε μέχρι τη Βρεττανία. Έτσι, ο ηγεμόνας της, Λούκιος, έγραψε επιστολή στον Ελευθέριο και του δήλωνε ότι αυτός και ο λαός του επιθυμούσαν να γίνουν χριστιανοί. Ο Ελευθέριος αμέσως ανταποκρίθηκε, στέλνοντας δύο ιεραποστόλους. Τα επόμενα χρόνια συνελήφθη και φυλακίστηκε από έναν Κόμη που ονομαζόταν Φήλικας, τον οποίο αργότερα ο Ελευθέριος τον προσηλύτισε στον Χριστιανισμό. Έτσι, ο Ελευθέριος και η Ανθία οδηγήθηκαν στη Ρώμη για να δικαστούν από τον Αυτοκράτορα Αδριανό, που απέτυχε να τον πείσει να απαρνηθούν την πίστη τους. Σύμφωνα με αυτή την πηγή, ο Ελευθέριος και η Ανθία καταδικάστηκαν και οι δύο σε θάνατο στις 15 Δεκεμβρίου, αφού υπεβλήθησαν σε μια σειρά από φρικτά βασανίστρια.
Δημοσίευση σχολίου