Αλέξανδρος Κορυζής: Ο πρωθυπουργός του 2ου ΟΧ

Χαρακτηρίστηκε πρωθυπουργός του 2ου ΟΧΙ της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

 Ο Αλέξανδρος Γ. Κορυζής ή Κοριζής (Πόρος, 1885 – Αθήνα, 18 Απριλίου 1941) ήταν Έλληνας νομικός, οικονομολόγος και πρωθυπουργός της χώρας για μόνο 80 ημέρες, από τον θάνατο του Ιωάννη Μεταξά μέχρι και την 12η ημέρα της γερμανικής εισβολής.

Την εποχή του διορισμού του ήταν εκτός πολιτικής σκηνής, πλην όμως η ακεραιότητα του χαρακτήρα του, η προσωπικότητά του και το ήθος του, για τα οποία έχαιρε μεγάλης εκτίμησης απ' όλες τις πολιτικές παρατάξεις, συνέβαλαν ιδιαίτερα στην βασιλική επιλογή και προτίμησή του από τους πρωτοκλασάτους του Ι. Μεταξά.

Αποδεχόμενος τον διορισμό του ως πρωθυπουργός και πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου, ανέλαβε επίσης τις θέσεις του υπουργού Εξωτερικών, υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, και υπουργού Στρατιωτικών, Ναυτικών και Αεροπορίας, καλύπτοντας έτσι όλες τις υπουργικές θέσεις του προκατόχου του. Το δε μήνυμά του προς τον ελληνικό λαό υπήρξε ιστορικό, κατά το οποίο και είχε πλήρη αντίληψη του πολύ δύσκολου έργου που αναλάμβανε και που θα κατέληγε σε θυσία.

Σύμφωνα με τον τότε πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα Λίνκολν ΜακΒί, ο Κορυζής ήταν «ένας ακάματος εργάτης και ένας ικανός και σεβαστός διαχειριστής [με] φίλους τόσο βενιζελικούς όσο βασιλικούς. Ο διευθυντής της Near East Foundation στην Ελλάδα Λερντ Άρτσερ (Laird Archer), τον χαρακτηρίζει ως έναν ευσυνείδητο, ισχυρό, αυτοδημιούργητο άνδρα, μεγάλης αξιοπρέπειας, που περιφρονούσε τους κομματάρχες και τους ελιγμούς τους. Αντίθετα, ο Βρετανός πρεσβευτής στην Αθήνα, Μάικλ Πάλερετ, θεωρούσε τον Κορυζή αδύνατο χαρακτήρα και άτομο χωρίς προσωπικότητα

Το 2ο Όχι

Στις 6 Απριλίου του 1941, ο Κορυζής, πιστός στην παρακαταθήκη του προκατόχου του, απέρριψε το αίτημα των Γερμανών για απομάκρυνση των βρετανικών δυνάμεων από την Ελλάδα στη διακοίνωση (νότα) που του επέδωσε ο Γερμανός πρεσβευτής Έρμπαχ-Σαίνμπεργκ, μισή ώρα μετά την έναρξη της γερμανικής εισβολής κατά παράβαση της σχετικής Σύμβασης II της Χάγης.

Αυτοκτονία

Η εφημερίδα Ακρόπολις παρουσιάζει την είδηση του θανάτου του Α. Κορυζή («Κοριζή») στο πρωτοσέλιδο της 19ης Απριλίου 1941, με αναφορά υπέρ του Κοτζιά, που όμως δεν ευοδώθηκε από τον βασιλιά Γεώργιο Β΄.

Στις 18 Απριλίου, δώδεκα ημέρες μετά την έναρξη της γερμανικής εισβολής, και ενώ μαίνονταν οι μάχες, ο Κορυζής συμμετείχε σε συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Αακολούθησε κατ' ιδίαν συνομιλία με τον βασιλιά Γεώργιο. Το τι ειπώθηκε ακριβώς σ' αυτή τη συνομιλία δεν έγινε ποτέ γνωστό, αν και εικάζεται ότι οι δύο άνδρες μπορεί να διαφώνησαν ως προς την συνέχιση του αγώνα με ενδεχόμενη μετακίνηση της ελληνικής κυβέρνησης στην Κρήτη ή στην αγγλοκρατούμενη Κύπρο. Πάντως, ο Κορυζής εξήλθε συντετριμμένος από τη συνάντησή του με τον βασιλιά, με κατεύθυνση την οικία του στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας.

Ο βασιλιάς ανησυχώντας για τον Κορυζή, που πολύ πιθανόν κάτι να είχε υπονοήσει στο λόγο του, έστειλε τον διάδοχο Παύλο στην οικία του. Φθάνοντας ο Παύλος και ενώ μιλούσε στην είσοδο της πρωθυπουργικής κατοικίας με την σύζυγο του Κορυζή, ακούστηκαν πυροβολισμοί από τον πρώτο όροφο. Ο Κορυζής είχε αυτοκτονήσει με δύο σφαίρες στην καρδιακή χώρα, κατά μία εκδοχή, ή με μία σφαίρα στο κεφάλι κατά δεύτερη εκδοχή, που είναι ίσως πιο πιθανή.

Οι περιστάσεις του θανάτου έχουν οδηγήσει σε αμφισβήτηση την εκδοχή της αυτοκτονίας. Δεν έχει υπάρξει επίσημη γραπτή νεκροψία για τα ακριβή αίτια του θανάτου