Μετά την ανακάλυψή του για μόλυνση από DNA σε εμβόλια mRNA COVID-19, ο ερευνητής γονιδιώματος Kevin McKernan ανακάλυψε πρόσφατα ότι το DNA σε αυτά τα εμβόλια μπορεί ενδεχομένως να ενσωματωθεί στο ανθρώπινο DNA.
Ενσωμάτωση DNA
Από την εισαγωγή των εμβολίων mRNA του COVID-19, ορισμένα μέλη του κοινού ανησυχούν ότι τα εμβόλια ενδέχεται να τροποποιήσουν το ανθρώπινο γονίδιο συνδυάζοντας τις αλληλουχίες τους με το ανθρώπινο γονιδίωμα.Η ανθρώπινη βιολόγος, καθηγήτρια Ulrike Kämmerer, PhD, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Würzburg στη Γερμανία διεξήγαγε προηγούμενα στάδια αυτής της έρευνας.
Εκθέτοντας ανθρώπινα καρκινικά κύτταρα του μαστού και των ωοθηκών σε εμβόλια mRNA Pfizer και Moderna, η κ. Kämmerer διαπίστωσε ότι περίπου τα μισά από τα κύτταρα εξέφραζαν την πρωτεΐνη ακίδας COVID-19 στην κυτταρική τους επιφάνεια, υποδεικνύοντας ότι είχαν απορροφήσει τα εμβόλια.
Μετά από αυτό, δοκίμασε για να δει εάν κάποιο DNA του εμβολίου συνδυάστηκε με το DNA του καρκινικού κυττάρου, μια διαδικασία γνωστή ως ενσωμάτωση DNA. Η ενσωμάτωση είναι περισσότερο ανησυχητικό για τα υγιή κύτταρα παρά για τα καρκινικά κύτταρα, καθώς διαταράσσει τη γενετική σταθερότητα και την ακεραιότητα των κυττάρων, αυξάνοντας τον κίνδυνο καρκίνου.
Ωστόσο, επειδή τα καρκινικά κύτταρα έχουν ήδη ασταθές DNA, τα αποτελέσματα της ενσωμάτωσης του DNA είναι λιγότερο σαφή.
Επί του παρόντος, στη βιοϊατρική έρευνα, τα περισσότερα πειράματα πραγματοποιούνται σε καρκινικές κυτταρικές σειρές καθώς είναι ευκολότερο να αποκτηθούν, να πειραματιστούν και να διατηρηθούν στο εργαστήριο.
Ο κ. McKernan ανίχνευσε αλληλουχίες DNA εμβολίου σε δύο χρωμοσώματα στις καρκινικές κυτταρικές σειρές: το χρωμόσωμα 9 και το χρωμόσωμα 12. Η μηχανή προσδιορισμού αλληλουχίας ανίχνευσε και τις δύο περιπτώσεις ολοκλήρωσης δύο φορές. Είναι σημαντικό να λαμβάνουμε δύο αναγνώσεις της ενσωμάτωσης του DNA για να διασφαλίσουμε ότι η ενσωμάτωση δεν είναι αποτέλεσμα λανθασμένης ανάγνωσης ή τυχαίου λάθους, πρόσθεσε.
«Η ενσωμάτωση της γενετικής πληροφορίας «εμβόλιο» στο γονιδίωμα των κυττάρων δεν ήταν τόσο έκπληξη για μένα – περισσότερο η επιβεβαίωση αυτού που έπρεπε να περιμένουμε, δυστυχώς», είπε η κ. Kämmerer στους The Epoch Times.
Ο κ. McKernan είπε ότι δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η ολοκλήρωση ανιχνεύθηκε μόνο σε δύο χρωμοσώματα με δύο μετρήσεις για κάθε ολοκλήρωση. Αυτό συμβαίνει επειδή η ενσωμάτωση είναι σπάνια και τα γονίδια πρέπει να αναλύονται πολλές φορές για να ληφθούν πιο ευαίσθητα αποτελέσματα.
Τα τρέχοντα ευρήματα εξακολουθούν να είναι προκαταρκτικά, είπε ο κ. McKernan. Απαιτούνται επίσης περισσότερες εξετάσεις για να καθοριστεί εάν η ενσωμάτωση του DNA θα μπορούσε να μεταδοθεί σε απογόνους καρκινικών κυττάρων και εάν αυτό μπορεί να επηρεάσει τους καρκινοπαθείς.
Επίσης, δεδομένου ότι η δοκιμή διεξήχθη σε καρκινικά κύτταρα και όχι σε υγιή ανθρώπινα κύτταρα, δεν υποδηλώνει ότι η ίδια ενσωμάτωση θα συμβεί σε υγιή ανθρώπινα κύτταρα.
Ωστόσο, ο Hiroshi Arakawa, ερευνητής στο Ινστιτούτο Μοριακής Ογκολογίας με διδακτορικό στη μοριακή βιολογία και την ανοσολογία, έγραψε στο ιστολόγιό του ότι «ό,τι συμβαίνει στα καλλιεργημένα κύτταρα μπορεί να συμβεί και σε φυσιολογικά κύτταρα» αφού εξέτασε τα δεδομένα του κ. McKernan.
Η ανασκόπησή του στα δεδομένα του κ. McKernan βρήκε επίσης σημάδια ολοκλήρωσης DNA στα χρωμοσώματα 9 και 12.
«Μπορεί να συμβεί μια μεγάλη ποικιλία ανωμαλιών [στα φυσιολογικά κύτταρα] ανάλογα με τη θέση ενσωμάτωσης του γονιδιώματος», πρόσθεσε ο κ. Arakawa.
Όχι τυχαία συμβάντα
Τα δύο συμβάντα ολοκλήρωσης στο χρωμόσωμα 9 συνέβησαν στο ίδιο μέρος, όπως και τα γεγονότα ολοκλήρωσης στο χρωμόσωμα 12.Ο κ. ΜακΚέρναν είπε ότι οι πιθανότητες να συμβεί αυτό είναι μία στα 3 δισεκατομμύρια, τονίζοντας ότι η ενσωμάτωση του DNA μπορεί να μην είναι τυχαία.
"Υπάρχουν πιθανά hotspots για αυτό", είπε στους The Epoch Times, τονίζοντας ότι στο ανθρώπινο γονιδίωμα, τα γονίδια που πηδούν - μικρά τμήματα αλληλουχιών DNA - τείνουν να "πηδούν" σε πολύ ενεργοποιημένες περιοχές του DNA.
Το υψηλά ενεργοποιημένο DNA τείνει να παίζει σημαντικούς ρόλους στο ανθρώπινο σώμα.
Η ενσωμάτωση DNA στο χρωμόσωμα 12 συνέβη εντός του γονιδίου FAIM2. Μόλις ενεργοποιηθεί, αυτό το γονίδιο δημιουργεί μια πρωτεΐνη που εμπλέκεται στον προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο. Δεδομένου ότι τα καρκινικά κύτταρα αποφεύγουν τον κυτταρικό θάνατο, η ενσωμάτωση στο χρωμόσωμα 12 μπορεί να είναι μια αλλαγή που καθοδηγείται από την επιβίωση.
Το DNA του εμβολίου είναι ενεργό στα κύτταρα
Ο κ. McKernan πιστεύει ότι το DNA του εμβολίου είναι ιδιαίτερα ενεργό στα καρκινικά κύτταρα. Το μηχάνημα προσδιορισμού αλληλουχίας του ανίχνευσε το DNA των καρκινικών κυττάρων 30 φορές, αλλά ανίχνευσε DNA ακίδας 3.000 φορές.
Όχι μόνο ανίχνευσε πολύ υψηλότερα επίπεδα DNA του εμβολίου, αλλά εντόπισε επίσης νέες παραλλαγές σε ορισμένα τμήματα του DNA του εμβολίου.
Αυτές οι νέες παραλλαγές του DNA δεν παρατηρήθηκαν σε μη εμβολιασμένα καρκινικά κύτταρα ούτε στο εμβόλιο που δεν εκτέθηκε στα καρκινικά κύτταρα.
Ο κ. McKernan πιστεύει ότι αυτές οι νέες παραλλαγές γονιδίων πιθανότατα προέκυψαν επειδή το καρκινικό κύτταρο έκανε αντίγραφα του DNA του εμβολίου και δημιούργησε μικρά σφάλματα.
Αυτό που ανακάλυψε ο ίδιος και η ομάδα του έρχεται σε αντίθεση με τα τελευταία επιχειρήματα των ελεγκτών γεγονότων που ισχυρίζονται ότι το DNA από τα εμβόλια mRNA δεν μπορεί να εισέλθει στο κύτταρο, ούτε μπορεί να είναι ενεργό, είπε.
Μόλυνση DNA από την παραγωγή εμβολίων mRNA
Το DNA υπάρχει στα εμβόλια mRNA του COVID-19 λόγω της διαδικασίας παρασκευής. Αυτό έχει επαληθευτεί από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA), την Υγεία του Καναδά και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων . Τα εμβόλια mRNA κατασκευάζονται από DNA. μέρος αυτού του DNA παραμένει στο τελικό προϊόν λόγω ανεπαρκούς κάθαρσης. Αρχικά, η Pfizer ανέφερε ότι θα χρησιμοποιούσε μια μηχανή PCR για να παράγει το DNA για το εμβόλιο mRNA της. Η μηχανή PCR κατασκευάζει πρώτα πολλά αντίγραφα DNA, το οποίο στη συνέχεια αναλύεται σε RNA. Ωστόσο, επειδή αυτή η διαδικασία δεν θα ήταν αρκετά γρήγορη για να καλύψει τις απαιτήσεις, οι κατασκευαστές εμβολίων στράφηκαν στη χρήση βακτηρίων για τη μαζική παραγωγή DNA ως πρότυπο για το εμβόλιο mRNA. Σε αυτή τη διαδικασία, οι κατασκευαστές εμβολίων εισάγουν βακτηριακό DNA που περιέχει τις αλληλουχίες ακίδων του εμβολίου. Τα βακτήρια δημιουργούν πολλά αντίγραφα αυτού του DNA ακίδας καθώς διαιρούνται. Αυτό το DNA ακίδας στη συνέχεια συλλέγεται και μεταγράφεται σε mRNA σε μια μηχανή. Το mRNA στη συνέχεια συσκευάζεται σε νανοσωματίδια λιπιδίων για χρήση στον εμβολιασμό. Ωστόσο, κάποιο βακτηριακό DNA που περιέχει πρωτεΐνη ακίδας και άλλες αλληλουχίες θα μπορούσαν να συσκευαστούν σε νανοσωματίδια λιπιδίων κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, τα οποία στη συνέχεια θα μεταφερθούν στα κύτταρα κατά τη διάρκεια του εμβολιασμού. Τα προηγούμενα έργα του κ. McKernan το έχουν αποδείξει αυτό. Οι εργασίες του μοριακού ιολόγου David Speicher έχουν δείξει ότι η ποσότητα του DNA στα φιαλίδια του εμβολίου mRNA είναι υψηλότερη από το επιτρεπόμενο όριο του FDA των 10 νανογραμμαρίων ανά δόση εμβολίου. Ο κ. McKernan τόνισε ότι σε σύγκριση με προηγούμενα εμβόλια, που αποτελούνταν κυρίως από γυμνό DNA που δυσκολευόταν να εισέλθει στα κύτταρα, το DNA που μεταφέρεται στα εμβόλια mRNA παρουσιάζει μεγαλύτερους κινδύνους για την υγεία, καθώς συσκευάζεται σε νανοσωματίδια λιπιδίων και μεταφέρεται κατευθείαν στα κύτταρα.
Μαρίνα Ζανγκ Συγγραφέας
Η Marina Zhang είναι συγγραφέας υγείας για τους The Epoch Times, με έδρα τη Νέα Υόρκη. Καλύπτει κυρίως ιστορίες για τον COVID-19 και το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και έχει πτυχίο στη βιοϊατρική από το Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης. Επικοινωνήστε μαζί της στο marina.zhang@epochtimes.com.
ΠΗΓΗ: theepochtimes.com
Δημοσίευση σχολίου