Η Ελλάδα έχει ανάγκη από πολιτική αλήθεια, όχι προσχήματα (Διογένης, Καποδίστριας).

 

Δρ. Παναγόπουλος Αλέξιος, Καθηγητής  – Ακαδημαϊκός

Σε μια εποχή γενικευμένης παρακμής, όπου τα αυτονόητα μοιάζουν «ριζοσπαστικά» και οι αξίες μετατρέπονται σε διαφημιστικά σλόγκαν, η ανάγκη για επαναφορά του εθνικού μέτρου στην πολιτική είναι επιτακτική. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται άλλες υποσχέσεις. Χρειάζεται πρότυπα αλήθειας και ευθύνης.

Η ιστορική φράση του Διογένη προς τον Μέγα Αλέξανδρο – «μη μου σκιάζεις τον ήλιο» – δεν ήταν απλώς φιλοσοφική ρητορική. Ήταν πολιτική δήλωση ανεξαρτησίας. Ο φιλόσοφος δεν προσκύνησε την εξουσία, δεν αναζήτησε εύνοιες, δεν επαιτούσε οφέλη. Ζήτησε μόνο να του επιτραπεί να παραμείνει ελεύθερος άνθρωπος. Αυτή η στάση αποτελεί βαθύτατο πολιτικό μήνυμα για το σήμερα.

Το ίδιο ακριβώς πνεύμα υπηρέτησε ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο άμισθος Κυβερνήτης του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Δεν υπήρξε διαχειριστής της εξουσίας, αλλά υπηρέτης του εθνικού συμφέροντος. Πλήρωσε την εντιμότητά του με τη ζωή του. Αντιστάθηκε στους εγχώριους κοτζαμπάσηδες και στα ξένα κέντρα επιρροής, υπερασπίστηκε τον λαό χωρίς να διαπραγματευτεί την αλήθεια.

Ο Διογένης και ο Καποδίστριας δεν είναι απλώς πρόσωπα της ιστορίας. Είναι πρότυπα ήθους. Και σε μια εποχή όπου η πολιτική έχει μετατραπεί σε εμπόριο εντυπώσεων, αυτά τα πρότυπα πρέπει να ξαναμπούν στο προσκήνιο.

Ως πολιτευτής Α’ Αθηνών με την Ελληνική Λύση, εκφράζω την πεποίθηση ότι η αναγέννηση της πατρίδας ξεκινά από την πνευματική της αυτοσυνειδησία. Δεν υπάρχει πατρίδα χωρίς ταυτότητα. Δεν υπάρχει πρόοδος χωρίς εθνική αξιοπρέπεια.

Η χώρα δεν αντέχει άλλη υποταγή σε ξένα κέντρα και «διεθνή καθοδήγηση». Χρειαζόμαστε πολιτικούς που να λένε «όχι» όταν χρειάζεται, και λαό που να διεκδικεί την αλήθεια, όχι τα ψίχουλα των επιδομάτων. Χρειαζόμαστε μια νέα ελληνική πολιτική γενιά με ιδανικά, με πίστη στην Ορθοδοξία και την Παράδοση, και με καθαρό βλέμμα στο μέλλον.

Η Ελληνική Λύση έχει δείξει ότι τολμά να μιλήσει πατριωτικά χωρίς να φοβάται τη λάσπη. Στέκεται απέναντι στο ξεπούλημα της Μακεδονίας, την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού, την αφελληνισμένη παιδεία, και την καταρρέουσα οικονομική αυτάρκεια του τόπου. Στηρίζει τους αγρότες, τους πολύτεκνους, τους μικρομεσαίους – τον πραγματικό κορμό της Ελλάδας.

Η Ελλάδα χρειάζεται ξανά πολιτικούς που δεν κρύβουν τον ήλιο από τον λαό. Που δεν στέκονται μπροστά του για να φανούν, αλλά δίπλα του για να τον στηρίξουν.

Το μήνυμα είναι σαφές:
Ή θα επιστρέψουμε στις ρίζες μας – στην αλήθεια, την ελευθερία, την προσφορά –
ή θα παρασυρθούμε από την αδιαφορία και την πνευματική κατοχή.

Η απόφαση και η ευθύνη ανήκει σε όλους μας.
Εγώ, προσωπικά, διάλεξα τρόπο και αγώνα και πολιτική πλευρά.