Αδόκητες Πυρκαγιές, Κλιματική Αλλαγή και Ιερή Ευθύνη έναντι στη Πατρίδα και το Θεό.

Του Καθηγητή Δρ. Παναγόπουλου Αλέξιου - Ακαδημαϊκού Ξένων Ακαδημιών των Επιστημών τάξης των πολιτικών επιστημών 

Η Ελλάδα, η γη των προγόνων μας, καίγεται. Κάθε καλοκαίρι οι φλόγες τυλίγουν βουνά, χωριά, μοναστήρια, καλλιέργειες και σπίτια, αφήνοντας πίσω τους στάχτη και απόγνωση. Πυρκαγιές ξεσπούν αδόκητα, με πρωτοφανή ένταση, σαν να πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο αποσταθεροποίησης. Δεν πρόκειται απλώς για μια φυσική καταστροφή. Είναι ένα φαινόμενο που αγγίζει βαθύτερα τον εθνικό μας ιστό, δοκιμάζει την κοινωνική μας αντοχή και απειλεί την ίδια την πνευματική μας συνοχή.

Είναι αλήθεια ότι η κλιματική αλλαγή δημιουργεί ευνοϊκό υπόβαθρο για τέτοιες τραγωδίες. Οι ξηρασίες, οι αφύσικες θερμοκρασίες, οι δυνατοί άνεμοι κάνουν τα δάση μας εύφλεκτα. Όμως δεν αρκεί να μιλάμε μόνο για την «κλιματική κρίση» σαν να είναι μία αυτόματη φυσική εξέλιξη. Ο λαός βλέπει και υποψιάζεται. Οι φωτιές που ξεσπούν ταυτόχρονα σε διαφορετικά σημεία, οι τεράστιες εκτάσεις που χάνονται μέσα σε ώρες, οι επαναλαμβανόμενες καταστροφές στα ίδια μέρη, δημιουργούν εύλογα ερωτήματα.

Σε όλο τον κόσμο συζητείται η ύπαρξη τεχνολογικών προγραμμάτων που επεμβαίνουν στο κλίμα. Το γνωστό HAARP, αλλά και άλλα μυστικά ή λιγότερο γνωστά πειράματα, εγείρουν αμφιβολίες για το κατά πόσο οι καιρικές συνθήκες είναι πράγματι «φυσικές». Μπορεί να υπάρχουν συμφέροντα που επιδιώκουν αποσταθεροποίηση λαών και κρατών, χρησιμοποιώντας το περιβάλλον ως όπλο. Η απουσία διαφάνειας από διεθνείς οργανισμούς ενισχύει αυτή την καχυποψία.

Η Πολιτεία μας, αντί να θωρακίσει τη χώρα, εμφανίζεται ανοργάνωτη. Η Πολιτική Προστασία δείχνει να ακολουθεί τις καταστροφές, αντί να τις προλαμβάνει. Η κοινωνία αισθάνεται εγκαταλελειμμένη. Ο αγρότης βλέπει τη γη του να γίνεται στάχτη, ο κάτοικος του χωριού χάνει το σπίτι και την περιουσία του, οι οικογένειες μετατρέπονται σε πρόσφυγες μέσα στην ίδια τους την πατρίδα. Αυτό δεν είναι μόνο φυσική συμφορά· είναι κρίση εμπιστοσύνης προς το κράτος, κρίση θεσμών, κρίση ηγεσίας.

Η φωτιά δεν καταστρέφει απλώς δέντρα και κτίρια. Χτυπά την καρδιά του Ελληνισμού. Η γη μας είναι ιερή, ποτισμένη με αίμα ηρώων και δακρύων μαρτύρων. Τα δάση που χάνονται δεν είναι μόνο οικολογικός πλούτος· είναι κομμάτι της ψυχής μας, είναι το φυσικό περιβάλλον όπου άνθησε ο πολιτισμός μας, όπου χτίστηκαν μοναστήρια και εκκλησιές, όπου η ελληνική ψυχή βρήκε ανάσα και προσευχή. Όταν οι φλόγες καταπίνουν αυτά τα ιερά τοπία, δεν καίγονται μόνο κορμοί δέντρων· καίγεται η μνήμη και η υπόσταση του Γένους μας. Χρειάζεται άμεσα εθνική γεωστρατηγική και πολιτική προστασία. Πρώτα η Ελλάδα Πρώτα οι Έλληνες Δυνατή Ελλάδα Δυνατή Αθήνα και Α Αθηνών με Ελληνική Λύση με τον καθηγητή δρ Παναγόπουλος Αλέξιος. Εθνική Αφύπνιση με ενιαία εθνική στρατηγική.