Η εικόνα που εκπέμπει η Εξεταστική Επιτροπή για τον ΟΠΕΚΕΠΕ δεν αφήνει πλέον περιθώρια αμφιβολιών. Αντί για ένα όργανο ουσιαστικού κοινοβουλευτικού ελέγχου, εξελίσσεται –με ευθύνη της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας– σε μια διαδικασία ανοχής, θεσμικής χαλαρότητας και πολιτικής συγκάλυψης, που πλήττει ευθέως την αξιοπιστία της Βουλής.
Τα όσα εκτυλίσσονται εντός και πέριξ της Επιτροπής δένουν πλέον ευθέως με τη δημόσια καταγγελία της Ζωής Κωνσταντοπούλου, αλλά και με τη μέχρι στιγμής απουσία οποιασδήποτε εισαγγελικής παρέμβασης, παρά τη σοβαρότητα των καταγγελλόμενων.
Επώνυμη καταγγελία, χωρίς θεσμική απάντηση
Η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας προχώρησε σε σαφή και δημόσια καταγγελία, μιλώντας για απαράδεκτες συμπεριφορές, θεσμική εκτροπή και υποβάθμιση της Εξεταστικής διαδικασίας. Κατήγγειλε, μεταξύ άλλων, ότι συγκεκριμένο πρόσωπο, ο Φράππε, κινούνταν αναιτιολόγητα στους διαδρόμους της Βουλής, παρεμβαίνοντας και φερόμενος υβριστικά, χωρίς να υπάρξει κανένας απολύτως έλεγχος ή αντίδραση από τους αρμόδιους.
Πρόκειται για καταγγελία επώνυμη, καταγεγραμμένη και δημόσια. Και όμως, μέχρι σήμερα δεν υπήρξε καμία θεσμική απάντηση, καμία έρευνα, καμία πρωτοβουλία για να διαπιστωθεί αν τα καταγγελλόμενα ευσταθούν.
Η σιωπή που γεννά ερωτήματα
Η μη παρέμβαση της Δικαιοσύνης δημιουργεί εύλογα και σοβαρά ερωτήματα. Όταν καταγγέλλονται περιστατικά που αφορούν τη λειτουργία της Βουλής, τη συμπεριφορά εντός κοινοβουλευτικών χώρων και πιθανές πράξεις που υπερβαίνουν τα όρια της θεσμικής νομιμότητας, η εισαγγελική αρχή οφείλει, τουλάχιστον, να διερευνήσει.
Η πλήρης απουσία αντίδρασης δεν μπορεί να εκληφθεί ως ουδέτερη στάση. Αντιθέτως, ενισχύει την αίσθηση ότι υπάρχει ανοχή ή αδιαφορία απέναντι σε συμπεριφορές που, αν επιβεβαιωθούν, συνιστούν ευθεία προσβολή του κοινοβουλευτισμού.
Ευθύνη της πλειοψηφίας: θεσμική θωράκιση που δεν έγινε ποτέ
Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν μπορεί να αποποιηθεί των ευθυνών της. Είναι εκείνη που έχει την ευθύνη της τάξης, της λειτουργίας και της θεσμικής θωράκισης της Εξεταστικής Επιτροπής. Όταν επιτρέπει εικόνες ανεξέλεγκτης παρουσίας, όταν δεν παρεμβαίνει σε καταγγελλόμενες ύβρεις και όταν αφήνει κρίσιμα ζητήματα να περνούν χωρίς έλεγχο, τότε η υπονόμευση των θεσμών δεν είναι ατύχημα, αλλά επιλογή.
Η υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ αφορά τη διαχείριση δημόσιου και ευρωπαϊκού χρήματος, αφορά τον αγροτικό κόσμο και αφορά, τελικά, την ίδια τη θεσμική αξιοπιστία της χώρας. Δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με λογική «χαμηλών τόνων» και αποσιώπησης.
Όταν ο έλεγχος ακυρώνεται, η Δημοκρατία φθίνει
Η Βουλή δεν μπορεί να λειτουργεί με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ούτε μπορεί να ανέχεται συμπεριφορές που, σύμφωνα με επώνυμες καταγγελίες, εκφεύγουν κάθε θεσμικού πλαισίου. Όταν η Εξεταστική μετατρέπεται σε διαδικασία τυπικής διεκπεραίωσης και οι καταγγελίες μένουν αναπάντητες, τότε ο κοινοβουλευτικός έλεγχος ακυρώνεται στην πράξη.
Το ερώτημα πλέον δεν είναι αν υπάρχουν πολιτικές ευθύνες. Είναι αν υπάρχει ακόμη η βούληση να προστατευθούν οι θεσμοί. Και όσο η πλειοψηφία επιλέγει τη σιωπή και η Δικαιοσύνη την απουσία, η σκιά της συγκάλυψης βαραίνει αναπόφευκτα την Εξεταστική και το πολιτικό σύστημα συνολικά.
Δημοσίευση σχολίου