Γράφει ο Βαλκανίδης Δήμος εκ Κουφαλίων
Θα επιθυμούσα εν τάχει να σας αναφέρω
στην αγάπη σας, το πώς προήλθε, το Όνομα του Δήμου Χαλκηδόνος, εις τον
Καινούργιο Νεοσύστατο Καλλικράτη του 2010, εν γένει του Δήμου που ανήκω, της
γενέτειρας μου των Κουφαλίων Θεσσαλονίκης. Καθώς ενώθηκαν θέλοντας και μη, οι
πρώην τρείς παλαιοί Καποδιστριακοί Δήμοι, των Κουφαλίων, της Χαλκηδόνας και του
Αγίου Αθανασίου, με ότι αυτό συνεπάγεται, δια των πολλαπλών τους, στείρων και
άγονων ως είθισται, εγωιστικών τοπικισμών. Ως εκ τούτου, συνασπίσθηκαν και
διαφορετικοί εν μέρει, ετεροβαρείς τοπικοί πληθυσμοί. Εν ολίγοις το Όνομα του
Δήμου Χαλκηδόνας, πάρα πολύ ορθώς Πνευματικά κινούμενος, διακριτικά
ισορροπημένα, μας Προέτρεψε Νουθετώντας Πατερικώς να το Παραλάβουμε, ο τοπικός
μας Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Εδέσσης Πέλλης και Αλμωπίας, ο Κύριος Ιωήλ. Εν
προκειμένω ώστε να ενθυμούμαστε εσαεί, και εν πολλοίς να ευγνωμονούμε, την 4
Οικουμενική Σύνοδο, που διεξήχθη το 451μχ στην Χαλκηδόνα της Μικράς Ασίας,
ακριβώς απέναντι από την Πρωτεύουσα της Κωνσταντινουπόλεως, δια της Ρωμανίας,
Αυτοκρατορίας ή Νέας Ρώμης, για τους πολλούς εκ δυτικής αιρετικής εσπερίας
ορμώμενους, του Πάλαι ποτέ Βυζαντίου. Εκ του σωτήριου ιστορικού γίγνεσθαι, η
τότε Οικουμενική Σύνοδος, εξέταζε ενδελεχώς εμπεριστατωμένως, το δογματικό
θεολογικό θέμα του ζητήματος, καθώς προήλθε, των δύο αμφότερων Φύσεων, του Θεού
μας του Ιησού Χριστού. Εν γένει την Τέλεια Θεϊκή και την Τέλεια Αναμάρτητη
Ανθρώπινη, του Θεανθρώπου Σταυρωθέντα και Αναστάντα, Αναλήψαντα Ιησού Χριστού
μας, του Μεσσία και Δημιουργού της Οικουμένης, δια του Δευτέρου Προσώπου, της
Αγίας Αδιαιρέτου και Ομοουσίου Τριάδος. Επομένως οι πλανεμένοι αιρετικοί
βλάσφημοι εν πολλοίς, του Πατριάρχη Αλεξάνδρειας Διόσκωρου, αλλά και του
Αρχιμανδρίτη Ευτυχή, από την Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης,
που τότε ακόμη δεν είχε προαχθεί σε Πατριαρχείο, και των συν αυτών αφρόνων,
θεωρούσαν ότι ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός, ότι η θεϊκή του Φύση, απορρόφησε
πλήρως την ανθρώπινη, και άρα, ήταν μόνο Θεός και καθόλου άνθρωπος. Εν
αντιθέσει η προηγούμενη Δογματική Οικουμενική Σύνοδος, που διεξήχθη το 431μχ
στην Έφεσο, θεωρούσε το ακριβώς αντίθετο, δια του πλανεμένου Αρχιεπισκόπου
Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης του Νεστορίου, ότι ο Ιησούς Χριστός υπήρξε
μόνο άνθρωπος και όχι και Θεός. Εν συνεχεία αυτήν την αιρετική πλανεμένη και
βλάσφημη εν πολλοίς, δογματική λανθασμένη, Θεολογική αυθαιρεσία της κοσμικής
αντιλήψεως, την σήμερον αλγεινώς, συνεχίζουν να την ακολουθούνε οι λεγόμενο
Μονοφυσίτες, Κόπτες της Αιγύπτου όπως επίσης και οι Αρμένιοι-Γεωργιανοί.
Παράλληλα γι΄αυτό και κάποιοι,
προφανώς μη θεολογικά Ορθόδοξα εμπειρικώς, Πατερικά καταρτισμένοι αξιοπρεπώς,
εν τάχει επιδερμικώς κινούμενοι αφρόνως, θεωρούσαν ότι στον πρόσφατο πόλεμο που
διεξάγεται, στα όρη του Ναγκόρνο Καραμπάχ, μεταξύ των Αρμενίων και του Αζερμπαιτζάν,
φρονώντας πάρα πολύ λανθασμένα, πέρα έως πέρα, ότι οι Αρμένιοι είναι Ορθόδοξοι
Χριστιανοί αδερφοί μας. Εν τω μεταξύ εάν ήταν αυθεντικοί κρυστάλλινοι Ορθόδοξοι
Χριστιανοί, και είχαμε την ίδια πίστη εν πολλοίς, των 8 Οικουμενικών Δογματικών
Συνόδων Πατέρων, δεν θα καρτερούσε εναγωνίως, ο υποτιθέμενος Κόπτης Πατριάρχης
τους, το Μεγάλο Αναστάσιμο Σάββατο του Πάσχα. Επιπροσθέτως έξω από την θύρα του
Θεοσκέπαστου Κουβούκλιο του Παναγίου Τάφου, εις την Αγία Θεοβάδιστη Πόλη της
Σιών Ιερουσαλήμ, ώστε να παραλάβει το Άγιο Φως, μετέπειτα φυσικά από τον Δικό
μας, τον εκάστοτε Ορθόδοξο Μακαριώτατο Πατριάρχη Ιεροσολύμων, και φυσικά εν
πρώτης, να τον κάνει και την απαραίτητη Πατροπαράδοτη Μετάνοια, του ασπασμού
της χειρός του, για να παραλάβει το Άγιο Φως. Όσον αφορά το τι διεξήχθη στην
Αγία Οικουμενική Σύνοδο της Χαλκηδόνας του 451μχ, καθώς εν συνόλω την
αποτελούσαν 630 Θεοφώτιστοι Άγιοι Πατέρες, που πραγματοποιήθηκε στην
Μεγαλεπήβολη Εκκλησία της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Ευφημίας, η οποία Μαρτύρησε
οσιακώς για τον Πραγματικό Θεό τον Χριστό, το 302μχ επί του θηριώδους αιμοβόρου
Ρωμαίου εξελληνισμένου Αυτοκράτορος, ειδωλολάτρου παγανιστού Διοκλητιανού. Εν
συνεχεία το Άγιο Λείψανο της, ήταν εντελώς άφθαρτο και αναλλοίωτο, από την
φυσιολογική φθορά του χρόνο, και ευωδίαζε εν πολλοίς, παρόλο το πολλαπλό
πέρασμα, του 1,5 αιώνος καθώς προήλθε. Η Αγία Ευφημία εις τον βίο της εάν τον
αναγνώσετε καλοπροαιρέτως, παρέδωσε Μαρτυρικώς αγογγύστως, την Οσιακή Αγία της
Αμόλυντη ψυχή, κατόπιν πάρα πολύ έντονων αποκρουστικών αιμοβόρων βασανιστηρίων
που υπέστη. Εν αντιθέσει όμως συνεχώς η Χάρις του Θεού, την Χαρίτωνε,
προστατεύοντας την, δια Μέσω της Επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος, ενώ αενάως
θαυματουργικώς, όλες της οι πληγές θεραπεύονταν, μέχρι και τα άγρια λιοντάρια
και οι αρκούδες, που τα έριξαν σκοπίμως δίπλα της, για να την κατασπαράξουν,
την έγλυφαν σεβόμενη τους. Εν τέλει παρακάλεσε τον Άγιο Θεό, να την πάρει μαζί
της επιτέλους, κατόπιν όλων αυτών των αναρίθμητων θαυμάτων που είχαν
επιτελεσθεί, εις το Ουράνιο θυσιαστήριο, και έτσι μία αρκούδα, την δάγκωσε
επιτέλους, και τελείωσε τον μάταιο, εν αντιθέσει αλλά τόσο Περίλαμπρο και
Αξιομνημόνευτο, Αξιοπρεπέστατο, Αξιοθαύμαστο, Άγιο δια της Θείας Χάριτος
κοσμικό της βίο.
Εν τω μεταξύ ας επανέλθουμε στη
Οικουμενική Σύνοδο της Χαλκηδόνας του 451, αποφάσισαν οι Άγιοι Πατέρες, να
μεταφέρουν στην μέση της Εκκλησίας, που άλλωστε ήταν αφιερωμένη προς Τιμήν της,
το Άγιο Άφθαρτο Λείψανο της, που ευωδίαζε. Παράλληλα οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί
δια των Θεοφώτιστων Πατέρων, να τοποθετήσουν στην μία πλευρά των χεριών της, τα
Άγια Ομολογιακά τους εμπειρικά Βιβλία, των γραφομένων τους, και οι πλανεμένοι
αιρετικοί, τα φιλοσοφικά των ιδεολογιών τους, κοσμικά δικά τους. Εν γένει των
βλαστημιών τους, τα δικά τους από την άλλη, θεωρώντας ότι με αυτόν τον τρόπο,
θαυματουργικά η Αγία Μεγαλομάρτης Ευφημία, θα τους έδειχνε φανερώνοντας
πνευματικώς περίτρανα, το ποια από τα δύο αμφότερα βιβλία, ήταν τα Θεολογικά
σωστά, που θα πρέπει να ακολουθούνε, και ποια τα λανθασμένα αιρετικώς βλασφήμως
κινούμενα. Εν συνεχεία μετέπειτα από 8 ημέρες έντονης Πνευματικής Προσευχής και
εναγώνιας καρτερίας, άνοιξαν το Άγιο Άφθαρτο Λείψανο της, και τα Άγια Βιβλία
των Ορθοδόξων Πατέρων, ήταν στην θέση τους. Εν ολίγοις τα κρατούσε στα χέρια
της σφιχτά, ενώ των αιρετικών βλάσφημων, του Πατριάρχου Αλεξανδρείας Διόσκορου,
και του Αρχιμανδρίτη εκ Κωνταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης Ευτυχή, βρέθηκαν
πεταμένα κάτω στα πόδια της. Επομένως έτσι με αυτόν τον θαυματουργικό τρόπο,
επικυρώθηκε η Θεοσκέπαστη και Θεοσεβούμενη, 4 Οικουμενική Σύνοδος της
Χαλκηδόνας του 451, και αποφάσισε επισήμως οριστικώς και αμετακλήτως. Εν
προκειμένω ότι ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός, διαθέτει Δύο Τέλειες Φύσεις, την
Αναμάρτητη Ανθρώπινη, και την Θεϊκή, δια μέσω της Επιφοιτήσεως του Αγίου
Πνεύματος καθώς προήλθε, από την Μητέρα του, και εν γένει Μητέρα όλων των
απανταχού Ανθρώπων επί γης, την Αειπάρθενο Θεοτόκο Παναγία μας. Η πιο πρόσφατη
όμως ιστορία, εις τα μέσα του 1980 μας ξαναφανερώνει περίτρανα θαυματουργικά,
το πρόσωπο της Αγίας Ευφημίας, διότι Φανερώθηκε εν πολλοίς, στο απέριττο Κελί
του, εις στην Παναγούδα του Αγίου Όρους, στον Μεγάλο Σύγχρονο Άγιο μας, τον
Παίσιο τον Αγιορείτη. Καθώς μία βραδιά περίπου στις 10 το βράδυ, όπως μας το
εξιστόρησε ταπεινώς, σεμνώς διακριτικώς ηπίως, Αγιοπνευματικώς αφηγηματικά επισήμως,
ο Άγιος Παϊσιος επειδή τον χτύπησε την πόρτα του Κελιού του και του
αποκαλύφθηκε περίτρανα. Εν ολίγοις όλο το βράδυ, περίπου επί 8 ολόκληρες ώρες,
η Μικρόσωμη και Μικροκαμωμένη, όπως μας την περιέγραψε ο Άγιος Παίσιος ο
Αγιορείτης. Εν αντιθέσει αλλά τόσο Μεγάλη εις το Πατερικό Πνεύμα, της Θυσίας εν
πολλοίς του Μαρτυρίου, Θαρραλέα Ατρόμητη ψυχή, Μεγαλόψυχη, Αγία Ευφημία, τον
εξιστορούσε τα αμέτρητα Μαρτύρια του βασανισμού που υπέστη και πέρασε, για να
μην προδώσει τον Πραγματικό Θεό, τον Ιησού Χριστό.
Παράλληλα ο Άγιος Παίσιος ο
Αγιορείτης, που εκ των προτέρων δεν γνώριζε καθόλου τον Άγιο βίο της, έβλεπε
πραγματικά, γυρίζοντας τον χρόνο πίσω θέλοντας και μη, περίπου 1670 χρόνια,
1985-302μχ, με τα πνευματικά διορατικά προορατικά, αυξημένα οξυδερκώς, οφθαλμούς
της ψυχής του, τα μαρτύρια που αγογγύστως τα υπέμενε, και είχε υποστεί για
Χάριν της Δόξας του Θεού, του Ιησού Χριστού, και πραγματικά την θαύμαζε εν
πολλοίς. Εν κατακλείδι όταν έφευγε απομακρυνόμενη, του είπε με την Θεία Χάρι
που την Συνόδευε, ότι Άγιε Παϊσιε, εμείς οι δύο θα γιορτάζουμε πλάι, πλάι, και
πράγματι επιβεβαιώθηκε πλήρως η προφητείας της,, καθώς η Αγία Μεγαλομάρτης
Ευφημία, εορτάζει έκαστος Έτους στις 11 Ιουλίου, ενώ ο Άγιος Παϊσιος ο
Αγιορείτης στις 12 ο νοών νοείτω. Επομένως εγώ ο ανάξιος δούλος του Θεού ο
Βαλκανίδης Δήμος εκ Κουφαλίων, Προτείνω εμφανώς ανεπιφύλακτα, στην Κωμόπολη της
Χαλκηδόνας, που φέρει το Όνομα και του Δήμου Χαλκηδόνας, προς Τιμήν της 4
Θεοσκέπαστης Οικουμενικής Συνόδου της Χαλκηδόνας του 451μχ, πέριξ από την
γενέτειρα μου τα Κουφάλια, να ανεγερθεί μία Εκκλησία ή έστω ένα Επιβλητικό
Παρεκλήσιο, ώστε να Τιμήσουμε την ΑΓΊΑ ΜΕΓΑΛΟΜΆΡΤΗΣ ΕΥΦΗΜΊΑ. Εν τέλει θεωρώ ότι
με την αμιγώς Πνευματική μας κίνηση αυτή, της ειρηνοποιούς-γεφυροποιούς,
αρμονικής διακριτικής, ηπίας μετριοπαθώς συνεργασίας, δια της συμπλεύσεως
συζεύξεως, που θα επέλθει θέλοντας και μη. Υποσημείωση όλος ο ενιαίος Δήμος
Χαλκηδόνας, των 18 διαμερισμάτων που το αποτελούν, θα πάψει επιτέλους, να
τρώγονται μισαλλόδοξα προφανώς εγωιστικά, εναργώς σαν τα κοκόρια αλγεινώς, για
ασήμαντες αφορμές ουσιών. Όπως επίσης και να αντιπαλεύονται, με τους
ανταγωνιστικούς διαξιφισμούς των φιλονικιών, δια του ως είθισται, στείρου και
άγονου πλήρως στενότατου συντηρητικού, ακανθώδη τοπικισμού τους, του κατεξοχήν
θεαθήναι των εντυπώσεων. Υστερόγραφο φρονώ ότι στα Μεγαλοπρεπέστατα Επιβλητικά
Θυρανοίξια, όπως άλλωστε επιβάλλεται και ορίζουν οι Ιεροί Άγιοι Κανόνες, της
Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, Χριστιανικής Πίστεως μας, Πατροπαράδοτα εν πολλοίς. Εν
δυνάμει σε τέτοιες Ιδιαίτερες Περιπτώσεις, του Ιερού Αγίου Παρεκλησίου, εμφανώς
που θα τα επιτελέσει ο Τοπικός Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, ο Εδέσσης Πέλλης
και Αλμωπίας, Ποιμενάρχης μας, ο Κύριος Ιωήλ, προς Τιμήν της Μεγαλομάρτηρος
Αγίας Ευφημίας. Καθώς θα συντελεστούνε πραγματοποιώντας στα, στην περιοχή της
Χαλκηδόνας, και συγκεκριμένα Προτείνω πέριξ των Τοπικών Κοιμητηρίων, διότι
βρίσκονται σε άθλια κατάσταση, απεναντίας εάν γίνουν σε εκείνο το σημείο, κάπως
ο χώρος θα προετοιμαστεί κατάλληλα, δια της απαραίτητης καλαισθησίας που θα
προκύψει. Ενώ όλος ο Ενιαίος Δήμος Χαλκηδόνας, θα προστρέξει επειγόντως άμεσα,
αφήνοντας κατά μέρους, εν μέρει τις πολυποίκιλες άφρονες, συντηρητικές τους
ιδιοτελέστατες κομματικές διενέξεις, των διαξιφισμών και των σκοπιμοτήτων, δια
των ακανθωδών λαϊκίστικων τοπικισμών τους. Εν δυνάμει ώστε να επέλθει επιτέλους
η περιβόητη και πολυπόθητη, φιλική αρμονική συνεργασία, καθώς όλοι ευελπιστούμε.
Εν γένει να ενωθούνε έστω και περιστασιακά εν τάχει, προς τιμήν της Αγίας μας
Μεγαλομάρτυρος Ευφημίας, που θα πρέπει επειγόντως, όλος ο Ενιαίος Δήμος
Χαλκηδόνας, να την τιμάει ιδιαιτέρως αξιοπρεπώς, όπως την αρμόζει αλλά και την
αξίζει-ταιριάζει.
Πετά την ανθρωπιά σου και από τον
αφέντη πιάσου και όταν σε φτύσει αυτός να κάθεσαι σκυφτός και θα έχεις τα
πρωτεία στην σάπια πολιτεία-κοινωνία.
Λέμε δυνατά αυτά που οι άλλοι
ψιθυρίζουν.
Μην κάνετε παρέα με λύκους θα σας
μάθουν να ουρλιάζετε, να κάνετε παρέα με αετούς να σας μάθουν να πετάτε.
Αν λαχταράς την λευτεριά σε ξένους
μην ελπίζεις, πάρτην ο ίδιος εάν μπορείς, αλλιώς δεν την αξίζεις.
Θεριά οι άνθρωποι το Φως δεν το
σηκώνουν, χίλιες φορές να γεννηθείς τόσες θα σε Σταυρώνουν.
Ο ανάξιος δούλος του Θεού
Βαλκανίδης Δήμος εκ Κουφαλίων tamystikatoubaltou.blogspot
إرسال تعليق