Η Οθωμανική εκατονταρχία ήταν ομάδα από τριάντα έναν Οθωμανούς προερχόμενους από τη Χιμάρα, Αϊβαλή, Μυτιλήνη, Ζαγόρι, Σμύρνη, Λειβαδιά, Θήβα.
Εκατόνταρχος και αρχηγός της ήταν ο Μουσταφά Γκέκας, τουρκαλβανός φιλέλληνας.
Η Οθωμανική εκατονταρχία ήταν ενωμένη με την Πέμπτη χιλιαρχία του Νικόλαου Κριεζιώτη και μαζί με άλλες χιλιαρχίες διοικείτο από τον Δημήτριο Υψηλάντη.
Θα συμμετάσχει σε συγκρούσεις στην Ανατολική Στερεά, τη Λειβαδιά και τη Θήβα.
Ο Μουσταφά Γκέκας.
Μας είναι άγνωστα το που και πότε γεννήθηκε.
Πιθανώς προερχόταν από εύπορη οικογένεια.
Κατέβηκε στην Λειβαδιά και συνεργάστηκε επικεφαλής σαρανταπέντε ανδρών με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο με τον οποίο πολέμησε στο Χάνι της Γραβιάς.
Μετά τη σύλληψη του Ανδρούτσου τάχθηκε υπό τις διαταγές του Γκούρα επικεφαλής τριανταπέντε ανδρών και μετά το θάνατο του Γκούρα συνεργάστηκε με τον Καραϊσκάκη
Αγωνίσθηκε με τους Ιωάννη και Πανούτσο Νοταρά στη μάχη των Μαγουλιανών.
Στη μάχη του Πειραιά τραυματίστηκε δύο φορές.
Η Ελληνική Διοίκηση αναγνώρισε την συμβολή του στον αγώνα και του έδωσε το ποσό 1000 γροσίων ενώ του παραχώρησε ‘’ενδεικτικό των εκδουλεύσεών του’’.
Ο Μουσταφά Γκέκας τέθηκε επίσης επικεφαλής της Οθωμανικής Εκατονταρχία.
Επί Ιωάννη Καποδίστρια έλαβε τον βαθμό του λοχαγού στα ελαφρά σώματα.
Πηγή: Σπύρος Λουκάτος, «Τουρκο-αλβανικού φιλελληνισμού εράνισμα κατά την Ελληνικήν εθνεγερσίαν », Αθηνά, τομ.ΟΓ-ΟΔ, (1972-1973),σελ.48-49
Έχει διασωθεί μια επιστολή του προς την κυβέρνηση στο Ναύπλιο.
«Προς την Σ.Βουλήν,
Η τυραννία και το απάνθρωπον των ομοθρήσκων μου Μουσουλμάνων, και τα μεγάλα δίκαια του δεινοπαθούντος Ελληνικού λαού, όστις βεβαρυμένος από την πολυχρόνιον δουλείαν απεφάσισε το 1821 έτος το χριστιανικόν, να αποτινάξη τον ζυγόν, επειδή με εκίνησαν εις οίκτον και συμπάθειαν, απεφάσισα και εγώ να συναποθάνω με τους Έλληνας.
[…] Εν ενί λόγω, εδούλευσα την Ελλάδα και δουλεύω απ’αρχής του αγώνος της, συνευρισκόμενος και συναγωνιζόμενος με τους επισήμους της στρατηγούς. Καθ’όλας δε τας μάχας, εις ας συμπαρευρέθην, δις επληγώθην, των οποίων η επικινδυνοτέρα εστάθη, η συμβάσα μοι εις Πειραιά πληγή.
Εις όλον δε το διάστημα δεν έλαβον από το ελληνικόν έθνος οβολόν διά μισθόν, εκτός των πεντακοσίων γροσίων δοθέντων μοι προλαβόντως χάριν περιθάλψεως παρά της Σ.Κυβέρνήσεως.
Και εξώδευσα όλως εξ οικείων μου γρόσια ένδεκα χιλιάδας, από τα οποία μου ευρέθησαν βενέτικα φυλαγμένα από τον καιρόν της Τουρκίας εις το κεμέρι μου. […] αι εκδουλεύσεις μου είναι αποδεδειγμέναι και αναντίρρητοι, να μοι δοθώσιν ενδεικτικά έγγραφα, ότι εδούλευσα την Ελλάδα πιστώς και ως θετός της υιός[…]
Τη 5 Οκτωβρίου 1827,εν Αιγίνη
Ο φιλέλλην
Μουσταφάς Γκέκας.»
إرسال تعليق