Η πρώην ρωμαϊκή πόλη της Σμύρνης είχε κατακτηθεί από τους Τούρκους και στη συνέχεια από τους Σταυροφόρους. Τώρα ήρθε ένας νέος εχθρός, οι θηριώδεις Τιμουρίδες.
Οι Σταυροφόροι αρνήθηκαν και ακολούθησε μια τραγική σφαγή!
Αν και ωφέλησε την Κωνσταντινούπολη, καθώς έσπασε την οθωμανική πολιορκία της Πόλης, η μεγάλη νίκη του Τιμούρ επί του σουλτάνου Βαγιαζήτ στην Άγκυρα το 1402 άφησε την Ανατολία εντελώς ανοιχτή στην κατάκτηση από αυτόν και τους αδίστακτους στρατούς του.
Για τους κατοίκους της Σμύρνης, μια καταιγίδα ετοιμαζόταν.
Ο Τιμούρ δεν αγαπούσε τους Χριστιανούς... Στην πραγματικότητα, «οι δυνάμεις του Τιμούρ διέπραξαν πολυάριθμες φρικαλεότητες εναντίον των υποτελών χριστιανικών κοινοτήτων».
«Οι συριακές πηγές κάνουν λόγο για λεηλασίες μοναστηριών και σφαγές όλων των κατοίκων τους». Αρμενικές πηγές αναφέρουν κατεστραμμένα χωριά και εκκλησίες.
Ο Τιμούρ, έχοντας νικήσει τον μεγαλύτερο μουσουλμάνο ηγεμόνα της Ανατολίας και λεηλατήσει την οθωμανική πρωτεύουσα Προύσα, έβαλε στο μάτι τη Σμύρνη, που ελεγχόταν από τους σταυροφόρους.
Ο ιστορικός Δούκας έγραψε: "Έκαψε, λιντσάρισε, έθαψε ζωντανούς ανθρώπους και επέβαλε κάθε είδους βασανιστήρια" στην Προύσα.
Όταν οι Τιμουρίδες έφτασαν στη Σμύρνη, οι Ιωαννίτες Ιππότες που κρατούσαν την πόλη αρνήθηκαν με θάρρος να παραδοθούν! Η Σμύρνη ήταν γεμάτη από πρόσφυγες που διέφευγαν από την οργή του Τιμούρ.
Η πόλη αντιστεκόταν στους Τούρκους για χρόνια με ανεφοδιασμό μέσω της θάλασσας, ωστόσο ο Τιμούρ είχε ένα σχέδιο.
Ο Τιμούρ έπρεπε να αποκόψει το λιμάνι. Ο Δούκας καταγράφει ότι διέταξε "κάθε στρατιώτης να πάρει μια πέτρα και να τη ρίξει στο στόμιο του λιμανιού και αυτό έγινε. Όταν οι υπερασπιστές του φρουρίου το είδαν αυτό, έχασαν την ψυχραιμία τους".
Αλλά οι Λατίνοι εξακολουθούσαν να σχεδιάζουν να πολεμήσουν....
Ο Τιμούρ επιτέθηκε στο φρούριο με σθένος, γεγονός που εντυπωσίασε τον Δούκα: "Οι Οσπιτάλιοι Ιππότες πολέμησαν γενναία από τις επάλξεις".
Σκότωσαν πολλούς Τιμουρίδες, αλλά στη συνέχεια τα σώματά τους γέμισαν την τάφρο, επιτρέποντας σε περισσότερους στρατιώτες να περπατήσουν πάνω τους και να τοποθετήσουν σκάλες στο τείχος.
Ήταν τρομερό!
Οι Ιππότες, αφού απομάκρυναν τα πλοία τους από το λιμάνι πριν αυτό αποκλειστεί, έφυγαν τώρα με αυτά!
Οι "πηγές υποδηλώνουν ότι οι ίδιοι οι ιππότες διέφυγαν δια θαλάσσης, αν και δεν χρειάζεται να πιστέψουμε αυτόν τον ισχυρισμό ότι έκαναν συμφωνία με τον κατακτητή".
Οι ντόπιοι χριστιανοί παρακάλεσαν: "Λυπηθείτε μας γιατί είμαστε χριστιανοί... μη μας αφήσετε πίσω!" Αλλά αυτοί έφυγαν.
Μια πηγή, ο Ιωάννης της Σουλτανίγια, κατέγραψε ότι "η Σμύρνη θα είχε γλιτώσει την καταστροφή αν ο καστελλάνος των Ιωαννιτών είχε απλώς υψώσει τη σημαία του Τιμούρ στα τείχη".
Οι Ρωμαίοι της Ανατολίας που άφησαν πίσω τους οι ιππότες συγκεντρώθηκαν σε μια περιοχή - άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Ήταν στο έλεος του Τιμούρ, "ο οποίος διέταξε να αποκεφαλιστούν όλοι με το σπαθί".
Τότε οι Ρωμαίοι της Σμύρνης υπέστησαν την τρομακτική τους μοίρα!
Αφού λεηλάτησε τη Σμύρνη, ο Τιμούρ "δεν προχώρησε περαιτέρω, ίσως επειδή δεν είχε τη ναυτική δύναμη να περάσει" στην Ευρώπη.
Ο Τιμούρ επέστρεψε στο Ιράν για να επικεντρωθεί σε άλλους στόχους, αλλά όχι πριν κατασκευάσει ένα σκοτεινό μνημείο... φτιαγμένο από τους κατοίκους της Σμύρνης!
Στο τέλος, ο Τιμούρ μετέτρεψε τους αμάχους που έσφαξε σε ένα διεστραμμένο τρόπαιο, μιμούμενος τον ήρωά του Τζένγκις Χαν...
"Κατασκεύασε πύργους από κεφάλια". Τα "κεφάλια ήταν σκόπιμα τοποθετημένα με κατεύθυνση προς τα έξω".
Πρέπει να ήταν ένα τρομερό θέαμα...
Πηγή: Από τον Τζένγκις Χαν στον Ταμερλάνο: Η αφύπνιση της Μογγολικής Ασίας
Μτφ.
إرسال تعليق