Του Θεόδωρου Χαρανίδη
Μέλος ΕΔΗΠΙΤ
Ένα ακόμη θλιβερό και προκλητικό περιστατικό σημειώθηκε πρόσφατα στη Μακεδονία:
οι προτομές των Μακεδονομάχων Καπετάν Άγρα (Τέλλου Άγρα) και Αντώνη Μίγκα, τοποθετημένες στο σημείο όπου μαρτύρησαν στις 7 Ιουνίου 1907 κοντά στο χωριό Καρυδιά του Δήμου Έδεσσας, βανδαλίστηκαν βάναυσα από άγνωστους.
Η σκιά των Πρεσπών
Η Συμφωνία των Πρεσπών άνοιξε τον δρόμο για μια νέα, επικίνδυνη πραγματικότητα.
Έδωσε νομιμοποιητικό άλλοθι σε σκοπιανούς και εγχώριους υποστηρικτές τους να εντείνουν την προπαγάνδα εντός της χώρας.
Πλέον, βλέπουμε προσπάθειες ίδρυσης νέων συλλόγων που υιοθετούν την ανθελληνική ρητορική των Σκοπίων, ενώ στα πανηγύρια εισάγονται προπαγανδιστικά τραγούδια στη σλαβική γλώσσα, τα οποία παρουσιάζονται ως δήθεν «παραδοσιακά».
Όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Αποτελούν μεθοδικό σχέδιο αλλοίωσης της εθνικής συνείδησης στις περιοχές της Μακεδονίας, ιδίως στη Δυτική και Κεντρική Μακεδονία, όπου υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που ομιλούν τα λεγόμενα «εντόπια».
Από την ιστορική μνήμη στη στοχευμένη διαστρέβλωση
Η επίθεση στις προτομές των Μακεδονομάχων δεν είναι μια απλή πράξη βανδαλισμού.
Είναι συμβολική επίθεση στη συλλογική μνήμη του ελληνισμού της Μακεδονίας, μια προσπάθεια να διαγραφεί η ιστορική αλήθεια και να αντικατασταθεί από το παραμύθι της «Μακεδονικής μειονότητας» που προσπαθεί να κατασκευάσει η σκοπιανή προπαγάνδα.
Οι κάτοικοι του γειτονικού κράτους διδάσκονται ακόμη και σήμερα στα σχολικά τους βιβλία ότι η ελληνική Μακεδονία αποτελεί «αλυτρωτικό κομμάτι» της «Μεγάλης Μακεδονίας».
Η ελληνική πολιτεία, όμως, παραμένει σιωπηλή.
Κανένα υπουργείο δεν αντιδρά δυναμικά, κανένας αρμόδιος δεν προχωρά σε συντονισμένη εκστρατεία ενημέρωσης, ενώ η ελληνική κοινωνία δείχνει να έχει αναισθητοποιηθεί απέναντι σε αυτή την ύπουλη υπονόμευση.
Το πραγματικό πρόβλημα και η λύση
Η αντιμετώπιση δεν μπορεί να είναι μόνο κατασταλτική.
Το πρόβλημα είναι πολιτισμικό και παιδευτικό, και απαιτεί συνεχή ενημέρωση.
Η ελληνική πολιτεία οφείλει να εξηγήσει, με απλό και ξεκάθαρο τρόπο, ότι τα λεγόμενα «εντόπια» δεν είναι «μακεδονική γλώσσα». Είναι τοπικές σλαβόφωνες διάλεκτοι, χωρίς γραπτό λόγο, που ουδεμία σχέση έχουν με τη σκοπιανή γλώσσα που δημιουργήθηκε τεχνητά το 1945 και βαφτίστηκε ανιστόρητα «μακεδονική» με τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Είναι άλλο τα «εντόπικα τραγούδια» που αναφέρονται σε τοπικά ήθη και έθιμα, και άλλο τα ανθελληνικά προπαγανδιστικά άσματα στη σλαβική γλώσσα, που προωθούνται ως μέρος μιας μακρόπνοης στρατηγικής αλλοίωσης της ταυτότητας.
Η σιωπή δεν είναι επιλογή
Όσοι νομίζουν ότι αυτά είναι «περιθωριακά φαινόμενα» κάνουν μεγάλο λάθος.
Οι βανδαλισμοί, οι «πολιτιστικοί» σύλλογοι με σκοπιανές αναφορές, οι προσπάθειες διείσδυσης μέσω μουσικής και γλώσσας, συνθέτουν ένα ενιαίο πλέγμα επιρροής, που έχει στόχο την de facto δημιουργία «μακεδονικής μειονότητας» στο εσωτερικό της Ελλάδας.
Η σιωπή της πολιτείας και η ανοχή της κοινωνίας ισοδυναμούν με συνενοχή.
Η απάντηση πρέπει να είναι ενημέρωση, εθνική αυτογνωσία και πολιτική βούληση.
Γιατί η ιστορική μνήμη των Μακεδονομάχων δεν μπορεί να παραμένει απροστάτευτη μπροστά στην άγνοια, την αδιαφορία και την οργανωμένη παραπληροφόρηση.
Ο βανδαλισμός στις προτομές του Άγρα και του Μίγκα είναι προειδοποιητικό καμπανάκι.
Αν δεν υπάρξει εθνική αντίδραση, η «προπαγάνδα των Πρεσπών» θα εδραιωθεί σταδιακά στην ελληνική κοινωνία, μετατρέποντας τη λήθη σε πολιτική πράξη.
Η Μακεδονία δεν χρειάζεται «προστασία» από διεθνείς συμφωνίες.
Χρειάζεται μνήμη, παιδεία και εθνική εγρήγορση.
Γιατί όσο μένουμε σιωπηλοί, οι εχθροί της Ιστορίας θα ξαναγράφουν το παρελθόν μας — αυτή τη φορά, πάνω στις σβησμένες μορφές των ηρώων μας.
إرسال تعليق