Το «οικονομικό θαύμα» Μητσοτάκη: Η Ελλάδα τελευταία στην Ευρώπη σε αγοραστική δύναμη μέσου μισθού

Η Ελλάδα κατέκτησε ακόμη μία… πρωτιά στην Ευρωπαϊκή Ένωση — αυτή τη φορά από το τέλος.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ameco Database της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2025, η χώρα μας κατατάσσεται τελευταία στην Ε.Ε. ως προς την αγοραστική δύναμη του μέσου μισθού, με δείκτη μόλις 76, τη στιγμή που η Κύπρος ορίζεται ως βάση με 100.
Ακολουθούν η Βουλγαρία (81) και η Ουγγαρία (82) — χώρες που θεωρούνται χαμηλού κόστους εργασίας.

Κι ενώ τα στοιχεία αποτυπώνουν μια σκληρή πραγματικότητα, η κυβέρνηση εξακολουθεί να μιλά για «ισχυρή ανάπτυξη» και «αύξηση εισοδημάτων».
Στην πράξη, οι μισθοί αυξάνονται ονομαστικά, αλλά η πραγματική αγοραστική δύναμη των πολιτών μειώνεται δραματικά.
Πρόκειται για το νέο “ελληνικό παράδοξο”: περισσότερα ευρώ στην τσέπη, λιγότερα στο καλάθι του σούπερ μάρκετ.

Οι αριθμοί πίσω από το «θαύμα»

Από το 2019 έως το 2025, ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε σωρευτικά κατά περίπου 35%, όμως το κόστος διαβίωσης αυξήθηκε πάνω από 40%.
Η ΕΛΣΤΑΤ καταγράφει άνοδο 27% στις τιμές βασικών ειδών διατροφής και 32% στα ενοίκια από το 2021.
Η δήθεν “ονομαστική αύξηση” εξανεμίζεται πριν καν φανεί στο πορτοφόλι των εργαζομένων.

Σύμφωνα με το προσχέδιο του προϋπολογισμού 2026, η παραγωγικότητα της εργασίας αυξάνεται οριακά (από 1,5% σε 1,9%), αλλά αυτή η πρόοδος δεν διαχέεται στην κοινωνία.
Οι εξαγωγικοί και τεχνολογικοί κλάδοι ενισχύονται, ενώ ο τουρισμός, το λιανεμπόριο και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις παραμένουν στάσιμες — και μαζί τους, η αγοραστική δύναμη των πολιτών.

Οι τέσσερις αιτίες της φτωχοποίησης

1. Υπερφορολόγηση κατανάλωσης: Ο υψηλός ΦΠΑ σε τρόφιμα και καύσιμα εξανεμίζει κάθε αύξηση μισθού.

2. Εισαγόμενος πληθωρισμός χωρίς αντίμετρα: Η χαμηλή ανταγωνιστικότητα οδηγεί σε “εισαγόμενο” ακριβό κόστος.

3. Ανεπαρκής έλεγχος της αγοράς: Η αισχροκέρδεια στα βασικά αγαθά συνεχίζεται, ενώ τα “καλάθια” λειτουργούν επικοινωνιακά.

4. Απουσία βιομηχανικής πολιτικής: Η παραγωγή μειώνεται, οι εισαγωγές αυξάνονται, και το εμπορικό ισοζύγιο επιβαρύνεται.

Η Ελλάδα έχει πληθωρισμό τροφίμων υψηλότερο κατά 2,5 μονάδες από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης και μισθούς που αυξάνονται μετά την ακρίβεια, όχι πριν. Το αποτέλεσμα είναι μια παγιωμένη δομική φτώχεια.

Success stories… φτωχών πολιτών

Η «ισχυρή Ελλάδα» των στατιστικών είναι η ίδια χώρα που έχει τον φτωχότερο μέσο εργαζόμενο στην Ευρώπη.
Οι πολίτες δεν χρειάζονται νέα “success stories”· χρειάζονται πολιτικές αποκατάστασης της αγοραστικής ισορροπίας:

• Μείωση της έμμεσης φορολογίας,

• Ενίσχυση μισθών βάσει παραγωγικότητας,

• Ουσιαστικό έλεγχο τιμών στα βασικά αγαθά.

Το “οικονομικό θαύμα” του Κυριάκου Μητσοτάκη ίσως να υπάρχει — αλλά μόνο στους δείκτες των στατιστικών και όχι στα ράφια των σούπερ μάρκετ.

Θεόδωρος Χαρανίδης

pellain.com