Η αγροτική πολιτική δεν είναι θεωρία.
Στην Πέλλα είναι καθημερινή μάχη επιβίωσης.
Όταν μιλάμε για εθνική αγροτική πολιτική, δεν μιλάμε για χαρτιά και εκθέσεις.
Μιλάμε για ροδάκινα που μένουν ασυγκόμιστα.
Για κεράσια που πωλούνται κάτω από το κόστος.
Για παραγωγούς που δουλεύουν έναν χρόνο για να κλείσουν με ζημιά.
Αυτό που συμβαίνει στην Πέλλα δεν είναι τοπική ιδιαιτερότητα.
Είναι συμπύκνωση μιας αποτυχημένης πολιτικής.
Χώρα που δεν προστατεύει περιοχές όπως η Πέλλα,
δεν έχει αγροτική πολιτική.
Έχει απλώς διαχείριση φθοράς.
Αυτάρκεια δεν σημαίνει συνθήματα
Η Πέλλα θα μπορούσε να είναι πυλώνας διατροφικής αυτάρκειας.
Το έδαφος υπάρχει.
Η γνώση υπάρχει.
Η παραγωγική παράδοση υπάρχει.
Αυτό που δεν υπάρχει είναι σχέδιο.
Χωρίς εθνικό σχεδιασμό:
-
οι δενδρώδεις καλλιέργειες απαξιώνονται
-
η παραγωγή συρρικνώνεται
-
οι νέοι εγκαταλείπουν
Και αυτό δεν είναι αναπόφευκτο.
Είναι επιλογή.
Μείωση κόστους παραγωγής – αλλιώς εγκατάλειψη
Στην Πέλλα, το κόστος παραγωγής καθορίζει τα πάντα.
Πετρέλαιο, ρεύμα, εφόδια.
Αν δεν μειωθούν δραστικά, καμία πολιτική δεν στέκεται.
Δεν αρκούν προσωρινές ρυθμίσεις.
Χρειάζεται:
-
σταθερό αγροτικό πετρέλαιο
-
πραγματική αγροτική τιμολόγηση ρεύματος
-
έλεγχος στις τιμές των εφοδίων
Χωρίς αυτά, μιλάμε απλώς για παράταση της αγωνίας.
Σπάσιμο καρτέλ – προϋπόθεση δικαιοσύνης
Στην Πέλλα, η στρέβλωση της αγοράς φαίνεται ξεκάθαρα.
Τιμές στο χωράφι χαμηλές.
Τιμές στο ράφι πολλαπλάσιες.
Αυτό δεν είναι αγορά.
Είναι σύστημα.
Και το σύστημα αυτό δεν σπάει με ευχές.
Σπάει μόνο με πολιτική σύγκρουση.
Με ελέγχους ουσίας.
Με ποινές που πονάνε.
Όσο αυτό αποφεύγεται, ο παραγωγός της Πέλλας θα συνεχίσει να πληρώνει.
Προστασία του μικρομεσαίου παραγωγού της Πέλλας
Η Πέλλα δεν αντέχει πολιτικές που ευνοούν μόνο τους μεγάλους.
Ο μικρομεσαίος παραγωγός χρειάζεται:
-
πρόσβαση σε χρηματοδότηση
-
στήριξη συλλογικών σχημάτων
-
φορολογικό πλαίσιο προσαρμοσμένο στη γεωργία
Όχι αντιμετώπιση γραφείου.
Η γεωργία δεν έχει σταθερό μισθό ούτε εγγυημένο αποτέλεσμα.
ΚΑΠ με εθνικό και περιφερειακό φίλτρο
Η ΚΑΠ δεν μπορεί να εφαρμόζεται τυφλά.
Περιοχές όπως η Πέλλα χρειάζονται ειδική πρόνοια.
Για τις δενδρώδεις καλλιέργειες.
Για το κόστος.
Για τη βιωσιμότητα.
Χωρίς αυτό:
-
οι μικροί χάνονται
-
η παραγωγή μειώνεται
-
η ύπαιθρος ερημώνει
Και τότε η χώρα εξαρτάται.
Σεβασμός στον αγρότη – όχι απαξίωση
Ο αγρότης της Πέλλας που βγαίνει στον δρόμο δεν είναι «εμπόδιο».
Είναι καμπανάκι κινδύνου.
Και όποιος απαντά με χαρακτηρισμούς αντί για λύσεις,
απλώς παραδέχεται ότι δεν έχει πολιτική.
Γιατί χωρίς Πέλλα δεν υπάρχει αγροτική Μακεδονία.
Χωρίς αγροτική Μακεδονία δεν υπάρχει παραγωγή.
Και χωρίς παραγωγή δεν υπάρχει χώρα.
Αυτό δεν είναι σύνθημα.
Είναι πραγματικότητα.
.png)
إرسال تعليق